Ο Μπογιάν Γκεοργκίεφ είναι μέλος της ομάδας του στούντιο МРС που είναι υποψήφιο για Όσκαρ στην κατηγορία για καλύτερα οπτικά εφέ με την εργασία τους στο «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών». Η Κοινότητα Οπτικών Εφέ (Visual Effects Society) έχει ήδη αναγνωρίσει την ταινία σε τρεις κατηγορίες συμπεριλαμβανομένης της πιο διάσημης – για εξαιρετικά οπτικά εφέ που θεωρείται ισοδύναμη με το Όσκαρ.
Ο 24-χρονος Μπογιάν δημιουργεί τον φωτισμό της ταινίας. Αυτό όμως δεν είναι απλή τεχνική εργασία καθώς η ενίσχυση των χρωμάτων, η δημιουργία αντίθεσης των εικόνων και οι άλλες καλλιτεχνικές τεχνικές συμπληρώνουν τη σκηνική υποβολή και επηρεάζουν τα συναισθήματα των θεατών. «Φανταστείτε πώς μια θεατρική παράσταση απαιτεί δραματικό φωτισμό που να συμβάλει στην ιστορία και τα συναισθήματα – αυτό κάνω κι εγώ αλλά σε υπολογιστή με ειδικό λογισμικό» εξηγεί ο ίδιος.
Τα παιδικά του χρόνια στο Ντιμίτροβγραντ, ο Μπογιάν περνάει μπροστά από την οθόνη με τις ζωγραφισμένες εικόνες. Οι πρώτες του προσπάθειες στα τρισδιάστατα γραφικά και στις σχολικές αφίσες εμπεδώνουν την απόφασή του να γίνει σχεδιαστής κινούμενων σχεδίων. Για το λόγο αυτό διαλέγει το αναγνωρισμένο αγγλικό πανεπιστήμιο University of Hertfordshire όπου σπουδάζει τρισδιάστατη δημιουργία κινουμένων εικόνων μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Ως φοιτητής, ο Μπογιάν άρχισε να εργάζεται σε ένα στούντιο σχεδιοκίνησης στο Λονδίνο ενώ στην ταινία «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών» προσκλήθηκε από το την ομάδα παραγωγών.
«Όλα όσα βλέπει ο θεατής – ακόμα και τα λιοντάρια, είναι πίξελ που φτιάχνονται σε υπολογιστή από πολλούς καλλιτέχνες» αποκαλύπτει ο Μπογιάν. «Ήταν μεγάλη πρόκληση γιατί η ταινία έπρεπε να φανεί ρεαλιστική και ταυτόχρονα η ιστορία να εξελίσσεται με μια δόση καλλιτεχνίας έτσι ώστε να μην μοιάζει με ντοκιμαντέρ. Αλλά το σημαντικότερο ήταν ο θεατής να ξεχάσει όλα τα υπόλοιπα - αν η ταινία τραβήχτηκε σε σετ ή φτιάχτηκε σε υπολογιστή, όπως στην περίπτωσή μας, αν είναι ρεαλιστική ή όχι, και απλά να απολαμβάνει την ιστορία.»
Αφού αποδείχτηκε ως εικαστικός καλλιτέχνης, σήμερα ο Μπογιάν είναι έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα και, αν και προσωρινά, να σηκωθεί από τον υπολογιστή.
«Μερικές φορές είναι σημαντικό να μην επικεντρωθούμε πάρα πολύ σε κάτι τόσο συγκεκριμένο για να μην χάσουμε τη μεγαλύτερη εικόνα» θεωρεί ο Μπογιάν Γκεοργκίεφ. «Θα με ενδιέφερε πολύ να κάνω δουλειά όπου να ελέγχω ολόκληρο το περιβάλλον και να μην είμαι υποχρεωμένος να κάθομαι μπροστά από τον υπολογιστή. Σκηνοθέτης, οπερατέρ – νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτούς τους ρόλους.»
Αν και είναι στην αρχή της σταδιοδρομίας του, ο Μπογιάν ήδη ξέρει την φόρμουλα της επιτυχίας: «Αυτό που συνδέει όλους τους ταλαντούχους και διάσημους ανθρώπους είναι ότι είναι καλοί και μετριόφρονες, δουλεύουν με αφοσίωση και πάθος. Αλλά εκτός από ότι δουλεύουν σκληρά, βοηθούν στους ανθρώπους γύρω τους.» Μπορεί και γι 'αυτό να μην έχει τόσο μεγάλο ενθουσιασμό και ματαιοδοξία για την ευκαιρία να μοιραστεί το Όσκαρ με την υπόλοιπη ομάδα. «Όταν ξεκινάς ένα έργο, το κάνεις με αγάπη και δεν σκέφτεσαι πολύ για τα βραβεία», προσθέτει ο Μπογιάν.
Φωτογραφίες: haskovo.live, Walt Disney Pictures, πρ. αρχείο
Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα
Στο Πλόβντιβ εγκαινιάστηκε η τελευταία τοιχογραφία από τον διαγωνισμό του υπουργείου Εξωτερικών «Βουλγαρία - πιο όμορφη στο ΝΑΤΟ». Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην 20ή επέτειο από την ένταξη της χώρας στη Συμμαχία. Η τοιχογραφία είναι έργο του..
Οι μεγάλοι νικητές στο 28 ο Φεστιβάλ Βουλγαρικών Ντοκιμαντέρ και Κινούμενων Σχεδίων «Χρυσό ρυτόν» είναι η ταινία κινούμενων σχεδίων «Λευκός ώμος για μαύρο άνδρα» του σκηνοθέτη Ανρί Κούλεφ και το ντοκιμαντέρ «Η ευχή της Γκέρι» του Τονισλάβ..
Το Πλόβντιβ φιλοξενεί το ετήσιο φεστιβάλ των βουλγαρικών ντοκιμαντέρ και κινούμενων σχεδίων «Χρυσό ρυτόν», που θα συνεχιστεί μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου. Πάνω από 50 ταινίες συναγωνίζονται στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ και η έκδοση «Ανοιχτοί..