Όλοι έχουν ακούσει το λαϊκό θρύλο, ότι αγγίζοντας έναν καπνοδοχοκαθαριστή γίνεσαι τυχερός κι ευτυχισμένος. Ο 24χρονος Μπογκοσλόφ Στογιάνοφ από το Ράζγκραντ είναι σίγουρος γι’ αυτό. Ντυμένος με μαύρο πουκάμισο, καπέλο και κρατώντας μια συρματόβουρτσα στον ώμο του, ο νεαρός άνδρας προσελκύει συνεχώς την προσοχή των ανθρώπων στους δρόμους απ’ όπου περνάει. Εκατοντάδες άνθρωποι σταματούν να τραβήξουν φωτογραφίες μαζί του για αναμνηστικό, να τον απολαύσουν και να τον αγγίξουν για να τους φέρει τύχη. Ασκεί το επάγγελμα αυτό σχεδόν πέντε χρόνια. Είναι πάντα χαμογελαστός και έτοιμος να σας μιλήσει. Ο νεαρός δηλώνει ότι είναι ικανοποιημένος με το επάγγελμά του και δεν προτίθεται να το αντικαταστήσει με τη δουλειά του υπαλλήλου, την οποία ονειρεύονται οι περισσότεροι από τους συνομηλίκους του. Είναι ανένδοτος ότι δεν υπάρχει ντροπιαστική δουλειά, αρκεί να την κάνει κανείς πρόθυμα και να βλέπει ότι έχει νόημα.

«Η τέχνη αυτή δεν μαθαίνεται, αλλά κλέβεται», λέει ο Μπογκοσλόφ.

«Ο θείος μου ήταν καπνοδοχοκαθαριστής. Τον κοίταζα πως δούλευε κι έτσι έμαθα κι εγώ. Όλα ξεκίνησαν όταν δούλευα στο Δήμο του Ράζγκραντ ως επιθεωρητής προστασίας της δημόσιας τάξης, ελέγχου των κατασκευών και των μεταφορών. Ένας συνάδελφος ρώτησε ποιος μπορούσε να βρει κάποιον να καθαρίσει την καμινάδα του. Πήγα, καθαρίσαμε την καμινάδα και έτσι ξεκίνησε η δουλειά μου», λέει ο Μπογκοσλόφ.

Ο Μπογκοσλόφ αποφοίτησε από την Επαγγελματική Σχολή Μεταφορών και Κατασκευών Χρίστο Σμίρνενσκι στο Ράζγκραντ. Μπήκε σε αυτό το δύσκολο επάγγελμα για πλάκα, αρχικά με την ιδέα να κερδίσει επιπλέον χρήματα, αλλά συνειδητοποίησε ότι η δουλειά του στις στέγες του έδινε μια χαρά και ότι ήθελε ακριβώς αυτό να κάνει. Σταδιακά, όχι μόνο άνθρωποι από την πόλη, αλλά και από τις γειτονικές περιοχές άρχισαν να τον αναζητούν. Εκτός από το Ράζγκκραντ, πηγαίνω να καθαρίσω καμινάδες στις γειτονικές πόλεις. Έχω πάει στο Ρούσε, Σούμεν, Ταργκόβιστε, Πόποβο και αλλού. «Έχω πολλούς πελάτες», εξηγεί ο νεαρός καπνοδοχοκαθαριστής. Λέει ότι κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα είναι φορτωμένος με παραγγελίες, αλλά δεν παραπονιέται για τη δουλειά του. Λέει ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι θυμούνται να καθαρίζουν την καμινάδα τους μόνο όταν προκύπτει πρόβλημα. Υπήρξαν περιπτώσεις που ανέβηκε σε στέγη σκεπασμένη με 40 εκ. χιόνι. Καθαρίζοντας τις καμινάδες βρίσκει διάφορα πράγματα.

«Έχω βρει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα καθαρίζοντας. Έχω μια ειδική κάμερα για να βρίσκω που υπάρχει πρόβλημα στην καμινάδα. Τις περισσότερες φορές βρίσκω κουτάλια, πιρούνια, τούβλα, τηλέφωνα, ρούχα, κλειδιά, νομίσματα. Πιθανόν τα ρίχνουν εκεί οι καρακάξες».

Η εύρεση εργαλείων για τη δουλειά δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά τα περισσότερα τα κατασκευάζει ο ίδιος. Έχει τέσσερις μεγάλες βούρτσες, διαφορετικών μεγεθών και τέσσερις συρμάτινες βούρτσες, επίσης διαφορετικών μεγεθών. Κουβαλάει πάντα σχοινιά. Το σκούπισμα της καμινάδας λέει ότι του αποδίδει καλά χρήματα. Ο καθαρισμός μιας καμινάδας απαιτεί διαφορετικό χρόνο - από δύο ώρες έως και δύο ημέρες.

Ο Μπογκοσλόφ, αν και δεν φοβάται το ύψος, παραδέχεται ότι είναι τυχερός. Είναι γεμάτος ενέργεια και θέληση και συνέχεια ψάχνει τρόπους να δείξει τις δυνατότητές του. Του αρέσει πολύ να τραγουδά, να παίζει γκάιντα και τύμπανο σε πανηγύρια, γάμους και βαφτίσια.

Συμμετέχει στο φολκλορικό συγκρότημα στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού Ντριάνοβετς και σαν μέλος του παίρνει μέρτος σε διάφορες εκθέσεις και διαγωνισμούς. Τον πονάει ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τις παλιές τέχνες.

«Θέλω να τους πω ότι δεν υπάρχει ντροπιαστική δουλειά, ότι είναι καλό να ασχολούνται με τις παλιές τέχνες. Έχω γνωστούς που ασχολούνται με την βυρσοδεψία, υφαίνουν σε αργαλειό και δεν ντρέπονται γι' αυτό», λέει ο Μπογκοσλόφ.

Ο μοναδικός καπνοδοχοκαθαριστής του Ράζγκραντ εύχεται στους ανθρώπους υγεία και ευτυχία, τους εύχεται, να εξασκήσουν τα αγαπημένα τους επαγγέλματα και να περπατούν περήφανοι, με το κεφάλι τους ψηλά.Και τους χαρίζει ένα τραγούδι που το τραγουδά ο ίδιος.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης