Η περιοχή της πόλης Μπρέζνικ χαρακτηρίζεται από τις πολυάριθμες της εκκλησίες από διαφορετικές περιόδους. Στις μέρες μας κάποιοι από τους ναούς αυτούς βυθίζονται στη λήθη και μόνο τα ερείπια θυμίζουν την κάποτε ακμή τους. Άλλοι άντεξαν στον χρόνο και στα γυρίσματα της τύχης και σήμερα είναι μέρος της διαδρομής των πιο περίεργων τουριστών. 

Περισσότερες από 30 εκκλησίες και μοναστήρια διασκορπίζονται στα περίχωρα της πόλης. Και για κάθε υπάρχει θρύλος για ακμή και παρακμή. Το περίεργο είναι ότι μεγάλο μέρος εξ αυτών χτίστηκαν μετά την κατάκτηση του Βουλγαρικού Κράτους από τους Οθωμανούς /14^ο αιώνα/.

«Πράγματι έχουμε πολλούς ναούς από τις πρώιμες περιόδους της οθωμανικής εισβολής στα βουλγαρικά εδάφη. Κατά την περίοδο 15^ου – 17^ου αιώνα εξακολουθούν να χτίζονται εκκλησίες» - λέει η Μιλένα Καραμφίλοβα από το Περιφερειακό Ιστορικό Μουσείο του Πέρνικ. – «Από τη μία, γιατί αυτό ήταν μια μορφή αντίστασης κατά της ξένης εξουσίας και πίστης. Από την άλλη, οι άνθρωποι στους πιο απομακρυσμένους και απομονωμένους οικισμούς κατόρθωναν να παρακάμψουν την απαγόρευση και να χτίσουν ορθόδοξους ναούς και μοναστήρια.»

Η μεσαιωνική Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής είναι γνωστή σαν το μαργαριτάρι της πόλης Μπρέζνικ. Κατά την Οθωμανική Κυριαρχία πυρπολήθηκε, αλλά το 1811 αποκαταστάθηκε σε όλη τη λάμψη της. Τα φρέσκα που έφτασαν σε μας είναι από την περίοδο 18^ου – 19^ου αιώνα. Στην αυλή υπάρχει έκθεση με αντικείμενα από διαφορετικές εποχές που βρέθηκαν στα περίχωρα.

Ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς προορισμούς θρησκευτικού τουρισμού είναι η Μονή Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού κοντά στο χωριό Γκίγκιντσι, το οποίο ιδρύθηκε ήδη τον 11^ο αιώνα. Πυρπολήθηκε και μετά αποκαταστάθηκε και σήμερα μπορείτε να απολαύσετε τις παλιές τους τοιχογραφίες. 

Κατά την περίοδο 17^ου – 18^ου αιώνα η περιοχή του Μπρέζνικ ήταν πόλος έλξης για διάσημους ζωγράφους και οικοδόμους. Εδώ σχεδόν κάθε χωριό έχει παλιά εκκλησία ήδη από την περίοδο της Οθωμανικής Κυριαρχίας. Όπως το Μπάνιστε, για παράδειγμα. Ο ναός του με όμορφες τοιχογραφίες στολίζει το χωριό. Χτίστηκε κατά την περίοδο του Β΄ Βουλγαρικού Κράτους και ήταν μέρος πλούσιου μοναστηριού. Παρόμοια με τους υπόλοιπους, πυρπολήθηκε, αλλά τον 19^ο αιώνα αναγεννήθηκε, σαν τον φοίνικα από τις στάχτες, για να διατηρεί ζωντανή την πίστη.

Οι λάτρεις των αρχαιοτήτων είναι καταγοητευμένοι από τον μυστικισμό των αρχαίων ιερών και από τους μυστηριώδεις μεσαιωνικούς σταυρούς, που σχετίζονται με την παρουσία των Βογομίλων, των Καθαρών και των Ναϊτών Ιπποτών στα εδάφη αυτά. Και τι να πούμε για τον ναό-πηγάδιτου χωριού Γκάρλο, της περιοχής του Μπρέζνικ. Υποτίθεται ότι είναι από τα τέλη του 12^ου προ Χριστού. Κάποιοι θεωρούν ότι αποτελεί αρχαίο ηλιακό ημερολόγιο, άλλοι – ότι χρησιμοποιούταν ως αστρονομικό αστεροσκοπείο. 

Η ιστορία και η φύση πάνε χέρι - χέρι στη περιοχή του Μπρέζνικ. Δεν μπορείτε να μην επισκεφθείτε την Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και να μην πείτε από το ιαματικό νερό με θεραπευτικές ιδιότητες που αναβλύζει από τη πηγή «Σιδερένιο νερό». Ή να μην επισκεφθείτε το χωριό Μπάνιστε και να μην πάτε να δείτε τις γήινες πυραμίδες, κρυμμένες σε μικρό δάσος στα περίχωρα. Ας μη μιλάμε για τις όμορφες φυσικές εικόνες της περιοχής του Μπρέζνικ, που προκαλούν τη φαντασία φωνογράφων, ζωγράφων και περιηγητών κάθε εποχή του χρόνου. 

Φωτογραφίες: Βενέτα Νικόλοβα

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα