Η Κυριακή της Τυροφάγου είναι μία από τις πιο πολύχρωμες βουλγαρικές γιορτές και γιορτάζεται την ημέρα πριν την Σαρακοστή. Τα παλιά χρόνια ολόκληρη η εβδομάδα πριν την γιορτή ήταν γεμάτη χαρά - κούνιες, οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις και τραπέζια γεμάτα τρόφιμα και επιδόρπια από γάλα, τυρί, αυγά κ.λπ. Μετά την Απόκρεω, μια εβδομάδα νωρίτερα, είναι καιρός να αποκλειστούν από την διατροφή όλα τα προϊόντα ζωικής προέλευσης έως το Πάσχα, με το τσούγκρισμα του πασχαλινού αυγού.
Το έθιμο ονομάζεται επίσης και Συγχώρεση, γιατί πριν από το δείπνο όλοι ζητούν και δέχονται συγχώρεση. Οι νεότεροι ζητούν συγχώρεση από τους μεγαλύτερους, οι νεόνυμφοι επισκέπτονται τους κουμπάρους τους, οι τεχνίτες - τους δασκάλους που τους «έδωσαν ψωμί στα χέρια τους». Επιδίωξη είναι το άτομο να αρχίσει τον φυσικό και πνευματικό εξαγνισμό, που θα επιτύχει μέσω της νηστείας, αφού λάβει συγχώρεση από τα αγαπημένα του άτομα. Και αφού ο ίδιος έχει δώσει συγχώρεση για τα λάθη που έκανε ο καθένας, με την θέληση ή άθελά του.
Πολλοί τηρούν το έθιμο μέχρι σήμερα - όπως οι πρόγονοί μας εδώ και αιώνες. Διαβάστε περισσότερα για το τελετουργικό και τις πεποιθήσεις που σχετίζονται με αυτό, στο άρθρο «Συγχωρείστε, για να συγχωρεθείτε», από την πλούσια συλλογή του Ράδιο Βουλγαρία.
Τα παιχνίδια όπου ο κύριος χαρακτήρας είναι το αυγό μάλλον δεν είναι πολλά. Αν ψάξουμε όμως για πληροφορίες, θα βρούμε μια ελαφρώς λιγότερο δημοφιλή παράδοση που διατηρείται στην επικράτεια της σημερινής Βεσσαραβίας, όπου ζουν πολλοί Βούλγαροι...
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι μια από τις δύο μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που βάφουμε τα αυγά για το Πάσχα. Η παράδοση λέει ότι αυτό το σημαντικό έργο πρέπει να το αναλαμβάνει η γηραιότερη γυναίκα της οικογένειας και το πρώτο αυγό να είναι πάντα βαμμένο..
Το Τσάρεβετς μετατρέπεται εκ νέου σε μέρος, όπου ξαναζωντανεύουν οι παλιές παραδόσεις. Το Σάββατο, 27 η Απριλίου, το χωριό της περιοχής της πόλης Μέζντρα, φιλοξενεί την 3 η έκδοση του Φεστιβάλ του Σαπουνιού, που παρουσιάζει ένα τυπικό ντόπιο έθιμο...