Πολύχρωμες κάρτες και σουβενίρ από δέρμα, μαλλί, πηλό και ύφασμα ετοιμάζονται στα κοινωνικά εργαστήρια της «Καριτάς» - οργάνωσης που έχει μακροχρόνια πείρα όσον αφορά την υποστήριξη ανθρώπων από τις ευπαθείς ομάδες. Όλα τα χειροποίητα έργα τέχνης φέρουν το ίδιο μήνυμα – να απλώσουμε το χέρι σε κάποιον που έχει ανάγκη, για να ξεπεράσουμε πολιτιστικές και γλωσσικές διαφορές και να αντιμετωπίσουμε την απομόνωση.

Τα εργαστήρια διοργανώνονται σε κοινωνικά κέντρα στην Σόφια και αποτελούν τόπο συνάντησης γυναικών προσφύγων διαφόρων ηλικιών που έχουν βρει άσυλο και νέο σπίτι στην Βουλγαρία. Εδώ τις φέρνει η ανάγκη για επικοινωνία, για αποδοχή και για να είναι χρήσιμες. Στα βουλγάρικα μαθαίνουν για τις τοπικές παραδόσεις αλλά συναντιούνται επίσης με γυναίκες από κοντινές χώρες οι οποίες έχουν παρόμοια ιστορία με την δική τους.

Η Ντομπρίνκα Ντόμπρεβα από το πρόγραμμα «Χοριζόντ» της ΒΕΡ συνομίλησε με μερικές από αυτές τις γυναίκες.

«Για τους πρόσφυγες το κοινωνικό κέντρο είναι ένα ασφαλές μέρος το οποίο τους βοηθά να ανοίξουν ξανά τις αισθήσεις τους προς τον κόσμο, λέει η ΣοφίαΜπαχουντέιλα, η οποία βοηθά εκεί σαν μεταφραστής. Οι άνθρωποι που φτάνουν υπό τέτοιες συνθήκες στην Βουλγαρία στην αρχή απομονώνονται και κλείνονται στον εαυτό τους. Χώροι σαν αυτόν τους δίνουν δυνατότητα να εκφράσουν τον εαυτό τους και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Φυσικά για να το κάνουν μαθαίνουν βουλγάρικα και προσπαθούν να μιλάνε για να μπορούν να επικοινωνούν».

«Η δυνατότητα να επικοινωνώ είναι μεγάλη χαρά για μένα, λέει η 66χρονη Ινάμ από την Συρία η οποία ζει στην χώρα μας εδώ και 6 χρόνια. Στην αρχή δυσκολευόμουν πολύ αλλά ερχόμενη σε επαφή με τους ανθρώπους εδώ, γνωρίζοντάς τους, συνειδητοποίησα πως είναι καλοί και άρχισα να δείχνω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Στην Συρία είχα παρόμοιες δραστηριότητες, βοηθούσα τους κοινωνικά αδύναμους. Όσα μαθαίνω τώρα προσπαθώ να το μεταδώσω στα εγγόνια μου».

Η Ρενέ από την Συρία ήρθε εδώ με όλη της την οικογένεια. Τώρα είναι 64 χρονών και προσπαθεί να μιλάει κι εκείνη στα βουλγάρικα και να ενταχθεί στο περιβάλλον της.

«Η συμμετοχή μου στα εργαστήρια μου δίνει αυτοπεποίθηση, λέει εκείνη. Μου αρέσει να πλέκω και έχω διασώσει ένα μοντέλο για καλαθάκι το οποίο έφτιαχνα στην πατρίδα μου».

Η Σιρίν από την Παλαιστήνη είναι 37 χρονών και τα καταφέρνει μια χαρά με την τεχνολογία. Έχει δημιουργήσει δική της ιστοσελίδα στο διαδίκτυο και εκθέτει εκεί χειροποίητα έργα τέχνης.

«Το κοινωνικό κέντρο είναι ευχάριστος χώρος για τους νέους, λέει εκείνη. Εμένα μου αρέσει να ράβω – και στο χέρι και στην μηχανή, έχω χάρισμα. Στο κέντρο μαθαίνω συνέχεια καινούρια πράγματα. Μεταξύ μας αισθανόμαστε σαν αδερφές και εμπνεόμαστε η μια από την άλλη. Είμαστε μια δεμένη ομάδα και αισθάνομαι πολύ τυχερή».

Επιμέλεια: Γκεργκάνα Μάντσεβα (από συν. της Ντομπρίνκα Ντόμπρεβα, πρ. Horizont-ΒΕΡ)

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα