Μερικές γενιές Βουλγάρων μεγάλωσαν με τις «αιώνιες» παιδικές ταινίες από τις δεκαετίες του ’60-’90 του περασμένου αιώνα. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια διακοπή, με την εμφάνιση μερικών τηλεοπτικών σειρών και ταινιών πριν από μερικά χρόνια άρχισε η αναγέννηση των παραγωγών για παιδιά. Ο σκηνοθέτης Αντρέι Χατζηβασίλεφ εξηγεί αυτό το «φαινόμενο» έτσι:

«Οι ταινίες για τους μικρότερους θεατές είναι εξαιρετικά σημαντικές και τόσο οι δημιουργοί, όσο οι παραγωγοί συνειδητοποίησαν ότι πρέπει να κάνουμε βουλγαρικό κινηματογράφο για παιδιά. Στη Βουλγαρία έχουμε πιο περιορισμένες συνθήκες, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να ανταγωνιζόμαστε με τις ξένες ταινίες με ενδιαφέροντες υποθέσεις, που είναι κοντά στα παιδιά μας. Εκτός από το να διασκεδάζουν, οι ταινίες πρέπει και να εκπαιδεύουν, να καλλιεργούν αρετές στα παιδιά. Λείπουν και πρέπει να υπάρχουν περισσότερες τέτοιες ταινίες, γι’ αυτό αφοσιώθηκα στο θέμα αυτό», λέει ο δημιουργός.

Ο νεαρός σκηνοθέτης θεωρεί την αναγέννηση του παιδικού κινηματογράφου προσωπική αποστολή. Όχι μόνο γιατί τους αρέσουν οι παιδικές ταινίες και ανακαλύπτει μέσα τους δυνατότητα να κάνει ποιοτικά πρότζεκτ και συμπληρωματικές εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, αλλά και γιατί αγαπά να εργάζεται με παιδιά.

«Για μέσα είναι πιο εύκολο να εργάζομαι με παιδιά, επειδή είναι αυθόρμητα και όταν ένα παιδί αγαπήσει τον ρόλο του, όλα γίνονται πολύ αληθινά. Η οπτική κουλτούρα του κοινού έχει αυξηθεί πολύ και οι ταινίες μας πρέπει να είναι ανταγωνιστές, τόσο ως προς την τεχνική ποιότητά τους, όσο ως προς τις υποθέσεις τους. Πρέπει να εκπονηθεί στρατηγική, με την οποία να παράγονται και να υποστηρίζονται περισσότερες ταινίες για το παιδικό κοινό.»

Ο Αντρέι Χατζηβασίλεφ είναι κατηγορηματικός, ότι στη Βουλγαρία υπάρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά, ένα εκ των οποίων είναι ο νεαρός ηθοποιός Μαρτίν Παούνοφ. Τον αποκαλούν «η μεγάλη ελπίδα της βουλγαρικής σκηνής», «το αγόρι με τεράστιο ταλέντο». Είναι μόλις 13 χρονών, αλλά έχει συμμετάσχει σε πολλές διαφημίσεις, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες μεγάλου μήκους. Για πρώτη φορά τον παρατήρησαν όταν ήταν 6χρονος και κυριολεκτικά μεγάλωσε στη θεατρική σκηνή.

Στον λίγο ελεύθερο χρόνο του ο Μαρτίν προτιμά να δει τους φίλους του, γιατί η ζωή ενός ηθοποιού είναι πολύ φορτωμένη – σχολείο, γυρίσματα, πρόβες. Ο νεαρός είναι παγκόσμιος πρωταθλητής καράτε-ντο. Λέει ότι καμιά φορά του είναι δύσκολο με τις προπονήσεις, αλλά δεν έχει σκεφθεί ποτέ να τις παρατήσει. Στην πραγματικότητα, ο αθλητισμός τον βοήθησε πολύ:

«Το καράτε μου έδωσε τεράστια εκκίνηση στην υποκριτική, γιατί είχε καλλιεργήσει μέσα μου πειθαρχία, κινητική κουλτούρα, που είναι αναπόσπαστο μέρος του επαγγέλματος του ηθοποιού» - λέει ο Μαρτίν. – «Όσον αφορά το ταλέντο – απαιτούνται σοβαρές προσπάθειες για την ανάπτυξή του, ή τουλάχιστον εγώ έχω καταβάλει σοβαρές προσπάθειες, γιατί ένα ταλέντο χωρίς προσπάθειες θα χαθεί.»

Ο Μαρτίν Παούνοφ είναι και μεγάλος λάτρης του βουλγαρικού παιδικού κινηματογράφου του κοντινού παρελθόντος και είναι πεπεισμένος ότι οι παλιές παιδικές ταινίες δε θα ξεχαστούν ποτέ. Εκείνος ο ίδιος θέλει να παίζει σε ταινία φαντασίας ή δράσης, και το μεγαλύτερο όνειρό του είναι μια μέρα να βγει στο κόκκινο χαλί και να λάβει βραβείο «Όσκαρ». Βεβαίως, δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτά τα δύο όνειρα, αλλά κρατά μυστικό για τα άλλα, για να πραγματοποιηθούν.

Φωτογραφίες:αρχείο, πρ. αρχείο