Πλέον πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν τον χρόνο να γυρίζουν στα δάση και να μαζεύουν μανιτάρια. Ίσως γι’ αυτό τα μανιτάρια στην αγορά λιγοστεύουν και η τιμή τους μεγαλώνει. Τα χωριά ερημώνουν ενώ το μάζεμα των μανιταριών σαν εποχιακή εργασία εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες.

Φέτος η ξηρασία το καλοκαίρι μείωσε την εμφάνιση του νόστιμου αυτού στοιχείου της βουλγάρικης κουζίνας του οποίου όμως το μάζεμα θέλει γνώση και προσοχή γιατί μπορεί να είναι τόσο επικίνδυνη η βρώση του που να μας κοστίσει την ζωή. Αν αποφύγουμε τα δηλητηριώδη μανιτάρια πρέπει να ξέρουμε ότι οι σπόροι από τα δηλητηριώδη μανιτάρια μπορούν μεταφερθούν από τον αέρα και να δηλητηριάσουν αυτά που είναι γνωστά σαν μη δηλητηριώδη ενώ κάποια από τα μη δηλητηριώδη μανιτάρια έχουν δίδυμα δηλητηριώδη.

«Από τις 15 Ιουλίου σε όλη την Ευρώπη η σοδειά είναι ελάχιστη, λέει ο Ιουλιάν Κόλεβ, ιδιοκτήτης εταιρίας επεξεργασίας και εξαγωγής μανιταριών. Έτσι δεν έχει μανιτάρια και στις γειτονικές χώρες. Η σαιζόν ξεκινά για μας στις 15 Απριλίου και τελειώνει στις 15 Νοεμβρίου. Έπειτα μέχρι τον επόμενο Απρίλιο δεν βγαίνουν μανιτάρια. Η πανδημία δεν έθιξε τον κλάδο αλλά από τις 15 Ιουλίου ως τις 15 Οκτωβρίου δεν υπήρχαν καθόλου μανιτάρια λόγω ξηρασίας. Με 3 μήνες δουλειά το χρόνο (Απρίλιος-Ιούλιος) δεν μπορούμε να κρατήσουμε τους εργάτες και να συντηρούμε τις υποδομές».

Στα βουλγάρικα δάση φύονται περίπου 200 είδη μανιταριών αλλά αυτά που έχουν εμπορική αξία είναι γύρω στα 15.

«Ο βωλίτης έχει πέραση στην Ιταλία, ενώ τα μανιτάρια πλευρώτους προτιμούνται στην Γαλλία και την Γερμανία, λέει ο Ιουλιάν. Ανταγωνιστές μας, σε μια αγορά που αποτελείται από 7-8 κράτη της Δυτικής Ευρώπης, είναι η Ρουμανία, η Β.Μακεδονία, η Σερβία, η Τουρκία, η Λιθουανία, η Εσθονία και η Πολωνία, αλλά τα βουλγάρικα μανιτάρια αρέσουν στους ξένους. Πρόκειται για ένα προϊόν που δεν είναι πρώτης ανάγκης και οι τιμές δεν είναι φιξαρισμένες. Όταν η σοδειά είναι πλούσια η τιμή πέφτει αλλά προτιμάμε να έχουμε δουλειά απ’ το να μην μπορούμε να πληρώσουμε τα έξοδά μας. Πέρσι με το κλείσιμο των συνόρων λόγω του κορονοϊού ποσότητες μανιταριών έμειναν στις αποθήκες και αναγκαστήκαμε να τα καταψύξουμε. Την άνοιξη η τιμή ήταν χαμηλή γιατί είχαν μείνει μεγάλες ποσότητες, τώρα όμως το κιλό μπορεί να φτάσει και τα 50 λέβα. Τα μανιτάρια μεγαλώνουν κανονικά όταν η θερμοκρασία είναι μεταξύ 12 και 14 βαθμούς Κελσίου. Αυτήν την εβδομάδα δεν έκανε πολύ κρύο και καταφέραμε να μαζέψουμε λίγα αλλά μόλις το θερμόμετρο πέσει κάτω από τους 5 βαθμούς η χρονιά για μας θα έχει τελειώσει και θα δούμε τι μας επιφυλάσσει η επόμενη».

Φωτογραφίες: bgnes

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα