Η παροχή επαρκούς υγειονομικής περίθαλψης στους Βούλγαρους που ζουν στις μικρότερες πόλεις, αποτελούσε πραγματική πρόκληση τα τελευταία χρόνια. Αν και οι άνθρωποι χρειάζονται όλο και περισσότερη υγειονομική περίθαλψη, ειδικά σε βιομηχανικές περιοχές όπως η Στάρα Ζαγόρα, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού απασχολείται στο θερμοηλεκτρικό σταθμό Maritsa East 2 και στα ορυχεία Mini Maritsa East, η κοντόφθαλμη κρατική πολιτική οδήγησε στη χρεοκοπία ένα από τα μεγάλα νοσοκομεία – το νοσοκομείο του Ράντεβο στη Νότια Βουλγαρία. Παρά τα 3 εκατομμύρια BGN που κατέβαλε ο δήμος στο διάστημα της τελευταίας τετραετίας, το νοσοκομείο έχει συσσωρεύσει χρέη που ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο BGN και έχει χρεοκοπήσει, το κτίριο και ο εξοπλισμός έχουν μείνει σε κακή κατάσταση και οι κάτοικη της πόλης χωρίς ειδική ιατρική φροντίδα.

Στο τέλος του έτους, εμφανίστηκε ένας επενδυτής που, παρά τη δύσκολη κατάσταση, θέλει να ξαναζωντανέψει αυτό το παλιό βουλγαρικό σανατόριο. Τα περιφερειακά ΜΜΕ, ανακοίνωσαν ότι νέος ιδιοκτήτης του νοσοκομείου του Ράντνεβο είναι ο Ιμπριάμ Αλίεφ, ένας επιχειρηματίας από το Σλίβεν. Και ακόμη πιο σημαντική είδηση ​​είναι ότι σχεδιάζει να ανοίξει την υγειονομική μονάδα τον Φεβρουάριο ή το Μάρτιο του 2022 και να επαναλάβει την εισαγωγή ασθενών, αρχικά στις εσωτερικές ασθένειες εσωτερική και τη νευρολογική πτέρυγα. Ο Αλίεφ υποστηρίζει ότι η επιχείρηση διάσωσης έχει καθυστερήσει. Θα είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν νέοι εξιδεικευμένοι γιατροί, μια και οι περισσότεροι έχουν ήδη αλλάξει τόπο διαμονής αναζητώντας νέα δουλειά. Σε αυτήν την περίπλοκη κατάσταση, ο επιχειρηματίας βασίζεται κυρίως στη σημαντική εμπειρία που έχει αποκτήσει στη διαχείριση των μεγαλύτερων ιατρικών ιδρυμάτων, των οποίων είναι ιδιοκτήτης, στις πόλεις Σλίβεν, Πλόβντιφ και Γιάμπολ.

«Έχουμε επανδρώσει το ιατρικό κέντρο, με τρεις-τέσσερις γιατρούς, λειτουργούν τμήματα πνευμονολογίας, φυσιοθεραπείας, έχουμε ξεκινήσει το κλινικό εργαστήριο, αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το νοσοκομείο. Η υλικοτεχνική βάση όλων των δημοτικών και κρατικών νοσοκομείων είναι ξεπερασμένη και χρειάζεται εκσυγχρονισμό. Οι πολιτικοί θα πρέπει να σκεφτούν το άνοιγμα νέων νοσοκομείων, όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις προμήθειες κάποιων, αλλά σύμφωνα με τις ανάγκες των πολιτών. Δεν έχω δώσει προμήθεια σε κανέναν και αντιμετωπίζω πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Από τη στιγμή που εμείς οι Βούλγαροι επενδυτές δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα διοικητικά εμπόδια που αντιμετωπίζουμε, πώς περιμένουμε να έρθουν ξένοι επενδυτές. Αυτό είναι το πρόβλημα. «Τα πράγματα πρέπει να λυθούν πιο γρήγορα στη Βουλγαρία, ο χρόνος δεν περιμένει».

Η γραφειοκρατία που αντιμετωπίζει ο Ιμπριάμ Αλίεφ στο έργο του, εδώ και χρόνια, είναι πολλές. Αναρωτιέται πώς με χρήματα των φορολογούμενων υποστηρίζεται κάποια συγκεκριμένη πολυκλινική ή ένα ιατρικό κέντρο, ενώ ένας ιδιώτης επενδυτής στον τομέα της υγείας δεν λαμβάνει την ίδια βοήθεια. Το παράδοξο είναι ότι ως φορολογούμενος συνεισφέρει και στο κρατικό νοσοκομείο που είναι ο ανταγωνιστής του. Σύμφωνα με τον ίδιο, το νοσοκομείο του Ράντνεβο είναι ένα εύγλωττο παράδειγμα παράνομων δαπανών:

«Για παράδειγμα, για τη φύλαξη του ταμείου του νοσοκομείου, στο οποίο υπάρχουν 68 λέβα, πληρώθηκε το ποσό των 2400 λέβα. Ελπίζω η νέα κυβέρνηση να κηρύξει διαγωνισμό και θα μπορέσουμε να υποβάλουμε υποψηφιότητα για την αποκατάσταση, τουλάχιστον ενός μέρους, του νοσοκομείου. Γιατί ο Βούλγαρος αξίζει να ζει καλύτερα, να λαμβάνει καλύτερες υπηρεσίες σε ένα νέο, ανακαινισμένο νοσοκομείο. Να έχει καλύτερες εγκαταστάσεις και υλικά υγιεινής και, γενικά, καλύτερες συνθήκες θεραπείας στα νοσοκομεία».

Φωτογραφίες: ΒΕΡ - Στάρα Ζαγκόρα, πρ. αρχείο