«Άγιο Βασίλη, δεν θέλω δώρο για μένα, αλλά κάνε το γατάκι μου να γυρίσει σπίτι…» Είναι το γράμμα ενός βουλγάρικου παιδιού στο Μιλάνο όπου ήδη υποδέχτηκαν τον Άγιο με ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι.

Τις μέρες πριν τις γιορτές, τα βουλγαρόπουλα στο Μιλάνο μαθαίνουν στιχάκια, τραγουδάκια, χορευτικά βήματα. Σε αντίθεση με την προηγούμενη χρονιά, όταν η βόρεια Ιταλία ήταν στο επίκεντρο της πανδημίας, τα παιδιά στο βουλγαρικό σχολείο είχαν μια πραγματική γιορτή αυτά τα Χριστούγεννα. Και αφού το έλκηθρο με τα δώρα σταμάτησε κάπου κοντά τους, πήραν τα επιθυμητά δώρα και πίστεψαν στα θαύματα. «Κάθε παιδί είναι ένας ξεχωριστός κόσμος και οι επιθυμίες του είναι μια αντανάκλαση του κόσμου στον οποίο ζει», δήλωσε η διευθύντρια του σχολείου Γκεργκάνα Χρίστοβα.

Πώς επηρέασε αυτή η εξαντλητική χρονιά τα μαθήματα στο βουλγαρικό σχολείο στο Μιλάνο;

«Ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, αλλά γέννησε πολλά καλά πράγματα» είπε η διευθύντρια. «Στην αρχή, η πανδημία ήταν ένα τρομερό πλήγμα για εμάς, γιατί ο ρόλος μας είναι να μαζεύουμε κόσμο, να ανταλλάσσουμε ιδέες και να είμαστε μαζί. Ωστόσο, χάρη στη βοήθεια που λάβαμε, μπορέσαμε να οργανώσουμε γρήγορα ποιοτική εξ αποστάσεως εκπαίδευση με καθηγητές πανεπιστημίου. Αυτήν τη στιγμή έχουμε την ευκαιρία να εκπαιδεύσουμε παιδιά όχι μόνο από το Μιλάνο, αλλά από όλη τη βόρεια Ιταλία και ακόμη και την Ασία».

Εκατοντάδες βουλγαρικά παιδιά έχουν συνάντηση με τη μητρική τους γλώσσα, την ιστορία και τις παραδόσεις κάθε Κυριακή. Εκτός από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μαθήματα, να επικοινωνήσουν και να παίξουν, να κάνουν φίλους. Όταν ιδρύθηκε το σχολείο το 2014, τα περισσότερα παιδιά μιλούσαν τη μητρική τους γλώσσα επειδή γεννήθηκαν στη Βουλγαρία - σε αντίθεση με τα μικρότερα παιδιά σήμερα, που μαθαίνουν με τη μεθοδολογία της διδασκαλίας ξένων γλωσσών.

«Στην πραγματικότητα, δεν είναι περίεργο που δεν μιλούν όλα τα παιδιά βουλγαρικά, καθώς πολλά εξαρτώνται από την οικογένεια» εξηγεί η διεθύντρια. «Στις πιο μεγάλες οικογένειες - με παππούδες, θείες και θείους στη Βουλγαρία, τα ταξίδια είναι πιο συχνά και μαζί τους η διατήρηση της γλώσσας γίνεται ευκολότερη. Υπάρχουν όμως και οικογένειες στις οποίες μόνο ένα από τα μέλη είναι φυσικός ομιλητής. Συχνά υπάρχει απογοήτευση, γιατί παρά την ενέργεια, την επιθυμία και την αγάπη που επενδύεται, τα αποτελέσματα έρχονται αργά και με μεγάλη δυσκολία. Αυτές οι οικογένειες είναι που μας χρειάζονται περισσότερο ως εξωτερικό κίνητρο που μπορεί να τις υποστηρίξει.»

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα για τα βουλγαρικά σχολεία στο εξωτερικό είναι πώς να ενθαρρύνουν τα παιδιά να ενδιαφέρονται για οτιδήποτε αντιπροσωπεύει τη Βουλγαρία.

«Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να ενθαρρύνουμε τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των εξωσχολικών δραστηριοτήτων όπως το θέατρο και οι χοροί» λέει η Γεργκάνα Χρίστοβα. «Έτσι στο χριστουγεννιάτικο πάρτι ο καθένας παρουσίασε κάτι ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις δυνατότητές του».

Για τα επτά χρόνια που υπάρχει το βουλγαρικό σχολείο στο Μιλάνο, δημιουργήθηκε μια δεμένη κοινότητα γονέων που ενώνεται γύρω από φιλανθρωπικούς σκοπούς. Εντωμεταξύ, κοιτάζουν προς το μέλλον με ελπίδα. Σύμφωνα με τη Γκεργκάνα Χρίστοβα, η ζωή μας δεν θα είναι ποτέ η ίδια, αλλά μπορεί να γίνει καλύτερη.

Φωτογραφίες: Facebook/scuolabulgaramilano

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα