Το 2021 ήταν δύσκολη χρονιά, γεμάτη με προκλήσεις. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι δεν έχασαν την επαφή μεταξύ τους, συνέχισαν να έχουν όνειρα και να υπηρετούν σκοπούς. Οι ρεπόρτερ του Ράδιο Βουλγαρία συναντήθηκαν την χρονιά που πέρασε με αρκετούς ξένους που έχουν επιλέξει να ζουν και να εργάζονται στην χώρα μας. Από τα λεγόμενά τους καταλαβαίνουμε ότι παρά την αβεβαιότητα και τους περιορισμούς που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού οι άνθρωποι αυτοί προσαρμόζονται, εντάσσονται στην κοινωνία και είναι ικανοποιημένοι.

Ο Ρέιμοντ Ουίλκινσον είναι συνταξιούχος από την Ιρλανδία όπου εργαζόταν ως δάσκαλος. Τώρα ζει στο Τσεπελάρε, στην Ροδόπη και χαίρεται τον καθαρό αέρα και την ομορφιά της φύσης.Στην Βουλγαρία δεν χρησιμοποιεί αυτοκίνητο γιατί του αρέσει να ταξιδεύει με τις συγκοινωνίες και τα τρένα. 

«Η ιρλανδέζικη λέξη για πάρτι είναι «the craic», λέει ο Ρέιμοντ. Το Τσεπελάρε είναι μικρή πόλη και όλοι γνωρίζονται, έτσι η ατμόσφαιρα είναι οικεία και ζεστή. Συχνά ακούς μουσική, οι άνθρωποι συζητάνε μεταξύ τους πίνοντας κάτι και αυτό είναι ένας υπέροχος τρόπος διασκέδασης. Στους Βούλγαρους όπως και στους Ιρλανδούς αρέσει να τραγουδάνε».

Ο Ρέιμοντ έφτασε στην Βουλγαρία το 1996. Στο Τσεπελάρε ζουν αρκετοί ξένοι, από την Ευρώπη, την Αυστραλία, την Αφρική και ο Ιρλανδός έχει κοσμοπολίτικη παρέα.

Στο χωριό Νικόλοβο στην περιοχή του Ρούσε εγκαταστάθηκε πριν 11 χρόνια ο Ιόναθαν Μίντεντορφ από το Ανόβερο της Γερμανίας. Για πρώτη φορά έφτασε στην χώρα μας τον χειμώνα και δεν του άρεσε πολύ γιατί εκεί που ήταν ο αέρας ήταν βρώμικος και είχε πολλά σκουπίδια. Αλλά όταν ήρθε η άνοιξη ο Ιόναθαν ερωτεύτηκε τις ανθισμένες ροδακινιές. Έφερε λοιπόν και την οικογένειά του και άρχισε να ασχολείται με βιολογικές καλλιέργειες. Εξάγει τα προϊόντα του στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

«Στην Δύση οι άνθρωποι συνδέουν την Βουλγαρία με διαφθορά και εγκληματικότητα και είναι σκεπτικιστές, λέει ο Ιόναθαν αλλά όταν γνωρίσεις τους ανθρώπους που ζουν εδώ ανακαλύπτεις ότι είναι αυθόρμητοι και ευθείς, αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους και καταφέρνουν να επιβιώνουν. Ναι, υπάρχουν και απαισιόδοξοι που διατείνονται ότι τα πράγματα δεν θα φτιάξουν ποτέ, δεν θέλουν να παλέψουν για το μέλλον τους και προτιμούν να βρουν πιο εύκολες λύσεις στο εξωτερικό αλλά αν γίνει μια συλλογική προσπάθεια στο όνομα του κοινού καλού τα πράγματα θα βελτιωθούν».

Στο χωριό Σμιλιάν, στην Ροδόπη, περνάει την ζωή του ο Κιτ Χάλστεντ από την Βρετανία μετά την συνταξιοδότησή του από τον στρατό. Εδώ και 9 χρόνια ασχολείται με τον τουρισμό και ενοικιάζει δωμάτια  για επισκέπτες από όλο τον κόσμο στο πέτρινο σπίτι του. Τους πηγαίνει βόλτα στο βουνό, χαίρονται ωραίες θέες και μαζεύουν λουλούδια και βότανα. Φυσικά όπως παντού δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν προβλήματα και καθυστερήσεις με έγγραφα και διοικητικές διαδικασίες αλλά οι άνθρωποι βοηθάνε ο ένας τον άλλον και συμμετέχουν σε διάφορες πρωτοβουλίες όπως είναι η συντήρηση παλιών κτηρίων στα οποία λειτουργούν πολιτιστικά κέντρα.

Οι Βρετανοί ακόμα και μετά το Μπρέξιτ παραμένουν οι πιο θερμοί φαν της Βουλγαρίας. Ο Ρις Ντάγκλας γνωστός σαν Τζαμάλ έχει κανάλι στο γιού τιούμπ αφιερωμένο στην χώρα μας και το σλόγκαν του είναι «Ελάτε στην Βουλγαρία όπου αν είστε εποικοδομητικοί θα πετύχετε». Ο Τζαμάλ είναι ψηφιακός νομάδας και έχει γυρίσει όλη την Ευρώπη.

Ένας Βρετανός, ερωτευμένος με τη Ροδόπη, διηγείται

«Στην Βουλγαρία ήρθα για ένα μήνα αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που έμεινα άλλον έναν και μετά άλλον έναν και πια ζω μόνιμα στο Πλόβντιβ εδώ και 3 χρόνια, λέει εκείνος. Η νομαδική ζωή δεν με ελκύει πλέον. Ζω με την φίλη μου και θεωρώ ότι η Βουλγαρία είναι ιδανικός προορισμός για νέους ανθρώπους που θέλουν να πετύχουν κάτι στην ζωή τους».

Βρετανός vlogger Τζαμάλ: Η Βουλγαρία με βοήθησε να γίνω καλύτερος άνθρωπος

Ο Γκάρετ Λι Γκράντουελ είναι επίσης Βρετανός. Εργαζόταν σε κρουαζιερόπλοια αλλά εδώ και 2 χρόνια λόγω της πανδημίας ζει στην Βάρνα. Η φίλη του είναι Βουλγάρα και έχουν μια κόρη 5 χρονών. Και ο Γκάρετ έχει κανάλι στο γιού τιούμπ και το έχει ονομάσει «Η γεύση της Βουλγαρίας». Το όνειρό του είναι να ανοίξει δικό του εστιατόριο κοντά στην θάλασσα. Του αρέσει η βουλγάρικη κουζίνα και η αγαπημένη του βουλγάρικη συνταγή είναι η καπαμά

«Οι άνθρωποι στην Δύση υποτιμούν την Βουλγαρία, λέει εκείνος. Δεν ξέρουν σχεδόν τίποτα για την βουλγάρικη πραγματικότητα. Ναι, οι δρόμοι δεν είναι πολύ καλοί και οι άνθρωποι είναι λίγο απότομοι για τα ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά δεν είναι δίκαιο να γνωρίζουν μόνο το Μπάνσκο για τον χειμώνα και το Σλάντσεβ μπριαγκ για το καλοκαίρι. Εδώ υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη. Και η ιστορία αυτού του τόπου είναι μακροχρόνια και ενδιαφέρουσα. Οι άνθρωποι τηρούν τις παραδόσεις και οι νέοι χορεύουν και τηρούν τα έθιμα».

Ο Γκάρετ Λι Γκράντουελ μιλά για την γεύση της Βουλγαρίας

Το 2021 συναντηθήκαμε επίσης με το ζευγάρι Τζιανφράνκο και Άννα Κιαρίνι που είναι διάσημοι μάγειρες από την Ιταλία. Οι δυο τους έχουν επισκεφτεί 114 χώρες και παντού βοηθούν ντόπιους εστιάτορες να μετατρέψουν το μαγαζί τους σε τόπο αξέχαστων αναμνήσεων. Σήμερα ζουν στο χωριό Ντέβινο, κοντά στο Βελίκο Τάρνοβο και έχουν ανοίξει δικό τους εστιατόριο. Τα φαγητά που φτιάχνουν είναι μοντέρνα αλλά πάντα έχουν βουλγάρικη γεύση.

«Μας αρέσει να τρώμε ελαφριά, λέει ο Τζιανφράνκο. Προτιμούμε την Μεσογειακή κουζίνα. Χρησιμοποιούμε βουλγάρικα προϊόντα και φτιάχνουμε παραδοσιακές συνταγές όπως αλοιφή με μελιτζάνα ή πιπεριές, κρύα σούπα με γιαούρτι και αγγούρι αλλά συμπληρώνουμε κάποιες λεπτομέρειες που κάνουν τα πιάτα μας αυθεντικά και τους προσδίδουν κύρος. Στο εστιατόριο δεν έχουμε σερβιτόρους για να έχουμε άμεση επαφή με τους πελάτες και δεν επιτρέπουμε παιδιά κάτω των 18 ετών γιατί θεωρούμε πρώτον ότι δεν υπάρχει λόγος να κρατάς ένα παιδί καθισμένο σε μια καρέκλα για πολύ καιρό και δεύτερον να του επιβάλλεις να τρώει φαγητά που δεν του αρέσουν. Οι πελάτες μας έρχονται με την θέλησή τους και τρώνε εδώ γιατί οι συνταγές ανταποκρίνονται στο γούστο τους».

Παγκοσμίως γνωστοί μάγειρες άνοιξαν εστιατόριο σε βουλγαρικό χωριό

Στο τέλος του 2021 συναντηθήκαμε και με την Μοχαντέσε Μιρζάεε η οποία είναι η πρώτη γυναίκα πιλότος του Αφγανιστάν. Η Μοχαντέσε βρήκε άσυλο στην Βουλγαρία όταν διέφυγε από τους Ταλιμπάν.

«Έπρεπε να πετάξω για την Κωνσταντινούπολη αλλά οι Ταλιμπάν κατέλαβαν το αεροδρόμιο, λέει εκείνη. Είχα ευτυχώς έγκυρη βίζα για την Βουλγαρία γιατί έκανα εκπαίδευση εδώ 2 φορές το χρόνο και οι συνάδελφοι με ανέβασαν σε ένα αεροπλάνο για το Κίεβο απ’ όπου έφτασα ως την Σόφια τον Αύγουστο του 2021. Η μητέρα μου και οι δυο μου αδερφές σώθηκαν στην Αλβανία και ελπίζω να μπορέσουμε να συναντηθούμε ξανά. Τώρα σπουδάζω και ελπίζω σύντομα να ξαναπετάξω».

«Θα πετάξω ξανά»

Η επαφή μεταξύ ανθρώπων από διαφορετικές χώρες τους εμπλουτίζει και κάνει πιο εύκολη την πολιτιστική ανταλλαγή. Και το 2022 θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε με του ξένους στην Βουλγαρία και να σας παρουσιάζουμε προσωπικότητες που αφήνουν το σημάδι τους στην καθημερινότητά μας.

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο, Βενέτα Νικόλοβα

Επιμέλεια: Βενέτα Νικόλοβα 

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα