Αύγουστος 1978. Στο εργοστάσιο «Κρεμίκοβτσι» στα περίχωρα της Σόφιας κάνει πολύ ζέστη, έχει πολλή σκόνη και μυρίζει έντονα λάδι μηχανής. Πρόκειται για άλλη μια μέρα από την ζωή ομάδας φυλακισμένων με βαριές ποινές. Αλλά αυτή η μέρα γι’ αυτούς τους ανθρώπους θα είναι μοιραία.
Το πως συνεχίζει η ιστορία διηγείται η τελευταία ταινία του σκηνοθέτη Μαρτίν Μακέριεβ, «Στην καρδιά της μηχανής», την οποία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν στα σινεμά από σήμερα. Πρόκειται για την αναζήτηση και την εύρεση της ανθρωπιάς μέσα στον καθένα μας δίχως να έχει σημασία η τιμή που πρέπει να πληρώσουμε γι’ αυτήν. Οι παραγωγοί είναι πεπεισμένοι πως πρόκειται για μια ταινία κατάλληλη για την εποχή μας όταν ζούμε σε κατάσταση πανδημίας και πολέμου.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε μια θετική ταινία που να παρακολουθεί την δίψα για ελευθερία η οποία μπορεί να μετατρέψει τους εγκληματίες ξανά σε ανθρώπους, λέει ο παραγωγός Αλεξάνταρ Πένεβ. Το διήγημα αυτό είναι διεθνές. Πρόκειται για πανανθρώπινα δικαιώματα, όνειρα, επιθυμίες και κίνητρα. Ακόμα και κατά το σοσιαλιστικό καθεστώς οι Βούλγαροι κατάφεραν να διασώσουν την ανθρωπιά τους. Η τιμή είναι το να είσαι θαρραλέος και πληρώνεις με την καρδιά σου γιατί αξίζει τον κόπο».
«Αυτό που σώζεις σε σώζει», πεπεισμένος είναι ο σκηνοθέτης Μαρτίν Μακάριεβ του οποίου η ταινία είναι 6ος τίτλος στην καριέρα του. Πέρσι η παραγωγή κέρδισε την πρώτη θέση σε 3 κατηγορίες, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου AFIN, στην Αυστραλία – για καλύτερο ήχο, για καλύτερο μοντάζ και για καλύτερη ομάδα ηθοποιών. Επίσης κέρδισε και το μεγάλο βραβείο για «καλύτερη ταινία» του Φεστιβάλ «Χρυσό Ρόδο» στην Βάρνα.
Πριν 1 μήνα ολοκληρώθηκε το τουρνέ της ταινίας στην Ευρώπη σε πάνω από 20 πόλεις στην Γερμανία, την Αγγλία, την Σκωτία, την Ιρλανδία και την Γαλλία. Συγχαρητήρια έλαβαν οι δημιουργοί από την εταιρία παραγωγής του Στίβεν Σπίλμπεργκ, εκπρόσωποι της οποίας είδαν το «Στην καρδιά της μηχανής» στο Λονδίνο.
«Πιστεύω ακράδαντα πως η τέχνη είναι ομαδικό άθλημα, λέει ο Μαρτίν. Και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εθνικό επίπεδο της χώρας από την οποία προέρχονται οι συντελεστές. Ο τελικός στόχος είναι αποτέλεσμα, πιο σημαντικός είναι ο δρόμος που περνάς για να φτάσεις στον προορισμό σου, ακόμα κι αν σου πάρει καιρό. Έτσι σκέφτονται στην Ευρώπη κι εγώ προτιμώ αυτήν την νοοτροπία. Η ταινία αυτή είναι αποτέλεσμα 15 χρόνων δουλειάς, επενδύσεων, εμπειριών και στερήσεων. Ο δρόμος δεν τελειώνει με την πρεμιέρα. Είμαστε ευγνώμονες για την συνδρομή του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου για να γίνει το έργο πραγματικότητα. Αυτό που θέλουμε είναι η ταινία να αναπτερώσει τους θεατές. Εμπνευστήκαμε από μεγάλους βούλγαρους συγγραφείς όπως ο Χρίστο Σμίρνενσκι και ο Νικόλα Βαπτσάροβ οι οποίοι με λίγες λέξεις καταφέρνουν να ανυψώνουν το ηθικό των Βουλγάρων».
Φωτογραφίες: @intheheartofthemachine.movie
Επιμέλεια: Βέσελα Κράστεβα /από συνέντευξη της Τάνια Ντίμοβα, Πρόγραμμα «Χρίστο Μπότεβ» της ΒΕΡ
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Μέσω του Ταμείου για την Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της πρεσβείας των ΗΠΑ θα διατεθούν 240 000 δολάρια για τον χώρο ανεξάρτητων τεχνών «ReBonkers» στην Βάρνα. Πρόκειται για ιστορικό κτήριο από το 1827 που χρησιμοποιούταν για αποθήκη..
Η βασική λειτουργία και ρόλος των βουλγαρικών πολιτιστικών ινστιτούτων στο εξωτερικό είναι να παρουσιάζουν τα επιτεύγματα του βουλγαρικού πολιτισμού σε όλη την πολυμορφία του στο ξένο κοινό. «Το πρόγραμμά μας πρέπει να είναι ποικίλο και ο καθένας..
Ο βουλγαρικός μορφωτικός σύλλογος είναι μοναδικός θεσμός, που διατηρεί την πνευματικότητα και τις παραδόσεις του λαού μας επί αιώνες. «Μόλις» 115 χρόνια γιορτάζει ο Λαϊκός Μορφωτικός Σύλλογος «15 η Σεπτεμβρίου 1909» στο Ραζλόγκ. Μ’ αυτή την αφορμή..
Οι ταλαντούχοι ζωγράφοι από το στούντιο γκραφίτι "The Graffs" παρουσίασαν στο Μπλαγκόεβγκραντ έγχρωμο γκραφίτι-τοιχογραφία αφιερωμένη στα 20 χρόνια της..