Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας - 7^η Απριλίου, σημειώνεται ως επαγγελματική γιορτή των γιατρών και όλων των υγειονομικών υπαλλήλων. Η γιορτή είναι εκ νέου αφορμή να ευχαριστήσουμε για τις προσπάθειες, τις φροντίδες και την ασταμάτητη τελειοποίηση στο επάγγελμα τους ανθρώπους με άσπρες ποδιές. «Το ιατρικό επάγγελμα είναι κάτι περισσότερο από δουλειά, είναι ανθρώπινη αποστολή, μπορεί ακόμη να αποκληθεί τέχνη. Ο γιατρός πρέπει να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στην εργασία του και να είναι δίπλα στους ασθενείς, χωρίς να σκέφτεται την αργία του.» - τα λόγια είναι ενός από τους καλύτερους γιατρούς στη χώρα μας - Δρ Γκεόργκι Στάμενοφ, ιδρυτή του νοσοκομείου γυναικείας υγείας «Ναντέζντα».

Ο Δρ Στάμενοφ πιστεύει στα όνειρα, που πραγματοποιούνται μέσω των επιστημονικών ανακαλύψεων και εναποθέτει πολλές ελπίδες στους νεαρούς συναδέλφους του, που εκπαιδεύει και προετοιμάζει στην ιατρική πρακτική του. Αλλά για την αξιοπρεπή εργασία των υγειονομικών υπαλλήλων στη χώρα μας είναι απαραίτητη και αξιοπρεπής αμοιβή, για να εξασφαλιστεί ησυχία στην εργασία τους και τέτοια αυτοπεποίθηση, ώστε να μην αναγκάζονται να αναζητούν καλύτερες συνθήκες ζωής και επαγγελματικής αποκατάστασης στο εξωτερικό. Εδώ, βεβαίωσε έρχεται και ο ρόλος του κράτους. 

Λίγες μέρες πριν από την επαγγελματική γιορτή των γιατρών έγινε λόγος για την αύξηση των αμοιβών εργασίας τους. Τα συνδικάτα και η κυβέρνηση κατέληξαν σε συμφωνία η βασική αμοιβή στον κλάδο να αυξηθεί με περίπου 60% σε σύγκριση με το προβλεπόμενο στην ισχύουσα συλλογική σύμβαση εργασίας. /Αυτό σημαίνει ότι ο μισθός των γιατρών δε θα είναι χαμηλότερος από 1900 λέβα και η αμοιβή των νοσοκόμων θα είναι 1500 λέβα/. Σύμφωνα με εκπροσώπους των συνδικάτων, ο σκοπός αυτής της αύξησης είναι να αντικαταστήσει τα επιδόματα Covid, που προσθέτονταν στην αμοιβή των γιατρών κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Προς το παρόν όμως διευθυντές νοσοκομείων, ιδιαίτερα στις μικρές πόλεις, βλέπουν με δυσπιστία στους επιπρόσθετους πόρους που υποσχέθηκαν και με τα οποία μπορούν να αυξήσουν τα εισοδήματα του ιατρικού προσωπικού.

Το κόστος της υγείας στη χώρα μας παραμένει υψηλό για τους ασθενείς, και η Βουλγαρία είναι χώρα όπου οι περισσότεροι άνθρωποι δε διαθέτουν μεγάλα εισοδήματα. Γι’ αυτό εδώ ακόμη πιο σημαντική είναι η εμπιστοσύνη στον γιατρό ως άνθρωπο και ως επαγγελματία.

«Πάντα συμβουλεύω τους ασθενείς μου να καθοδηγούνται από τη διαίσθησή τους. Όταν κοιτάξετε τον γιατρό στα μάτια, όταν μιλήσετε μαζί του, η εσωτερική φωνή σας θα σας πει πιο σωστά πράγματα από κάθε υπολογιστή με πληροφορίες. Και το θέμα με τις αμοιβές εργασίας των γιατρών στη χώρα μας ισχύει με τον ίδιο τρόπο και για τους γιατρούς ανά τον κόσμο. Κάθε εξειδικευμένη πρακτική σχετίζεται και με χρηματοδότηση, γιατί, για να αγοραστεί ορισμένος εξοπλισμός, για την υιοθέτηση δεδομένης μεθόδου στην ιατρική, οπωσδήποτε βασιζόμαστε σε χρηματοδότηση. Εκεί υπολογίζεται πόσο κοστίζει ο εξοπλισμός και πόσα χρήματα θα επιστρέψουν στην αντίστοιχη κλινική. Γι’ αυτό ο γιατρός δεν είναι αυτός που καθορίζει την τιμή στην ιατρική, εδώ πρόκειται και για μηχανισμούς της αγοράς, που οι περιστάσεις μας επιβάλλουν.»

Σύμφωνα με τον Δρ Στάμενοφ, όταν δείξεις στον ασθενή, ότι καταλαβαίνεις το πρόβλημά του και ξέρεις πώς να το λύσεις, όταν δείξεις βεβαιότητα, ότι ξέρεις τι να κάνεις, τότε γεννιέται η εμπιστοσύνη. Τώρα τελευταία όμως προκύπτει άλλο πρόβλημα:

«Όλο και περισσότερο οι άνθρωποι ενημερώνονται από το Διαδίκτυο και πιστεύουν τις πληροφορίες εκεί. Θωρούν ότι ξέρουν περισσότερα από τους ειδικούς, αυτό όμως δεν είναι έτσι. Αυτή η συμπεριφορά ισχύει για όλους τους τομείς γνώσης, απειλείται η εμπειρογνωμοσύνη. Το ωραίο όμως είναι ότι ο Βούλγαρος έχει πλήρη εμπιστοσύνη στον γιατρό, ζητά τη γνώμη του και σέβεται την εργασία του.»

Φωτογραφίες: bgnes, endometriosis.bg, nadezhdahospital.com, αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα