Στις ιδέες του Χριστιανισμού η Μεγάλη Παρασκευή είναι η πιο σκοτεινή και η πιο θλιβερή ημέρα, σημαδεμένη από τον πόνο, τα απάνθρωπα βάσανα και τον θάνατο του Ιησού Χριστού στον Σταυρό. Με τη Σταύρωση ο Θεός θυσιάζει τον μόνο Υιό του, για να εξαγοράσει τις αμαρτίες της Ανθρωπότητας και να υπερνικήσει τον θάνατο. Γι’ αυτό ο Χριστός είναι ο Αμνός του Θεού, ο οποίος με την αυτοθυσία του καταργεί τη θυσία της Παλαιάς Διαθήκης και καθιερώνει τη Θεία Ευχαριστία ως πηγή της αιώνιας ζωής.

Στην εκκλησιαστική λειτουργία η ημέρα που υπενθυμίζει τον Θάνατο του Χριστού στον Σταυρό είναι διαποτισμένη με σύμβολα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν τελείται Θεία Λειτουργία, γιατί ο ίδιος ο Κύριος αυτοθυσιάστηκε. Γι’ αυτό οι πιστοί τηρούν αυστηρή νηστεία – χωρίς τροφή και νερό. Το πρωί, πριν από τη λειτουργία, που ονομάζεται «Βασιλικές ώρες», στη μέση του ναού τοποθετείται ο στολισμένος με λουλούδια «τάφος» του Χριστού με την Αγία Σινδόνη. Μετά το τέλος της λειτουργίας οι Χριστιανοί υποκλίνονται σε ένδειξη ταπεινοφροσύνης και μετάνοιας και περνούν κάτω από τη σινδόνη.

Όλες οι προσευχές και ψαλμωδίες κατά τη διάρκεια της ημέρας κατευθύνουν προς το νόημα της αυτοθυσίας του Χριστού στο όνομα της Αγάπης για το ανθρώπινο γένος. Ο Ιησούς είναι η ενσαρκωμένη σε ανθρώπινη εικόνα και ομοίωση Θεία Αγάπη, η οποία ανοίγει τον δρόμο προς έναν καλύτερο κόσμο στην Αιωνιότητα μέσω της μετάνοιας, της συγχώρεσης και της Σωτηρίας της ψυχής.

Φωτογραφία: αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα