Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία η Βουλγαρία εξασφάλισε στέγη σε χιλιάδες Ουκρανούς. Η αλήθεια όμως είναι ότι στη χώρα μας υπάρχουν και πολλοί πρόσφυγες από άλλες χώρες, που παραμένουν αόρατοι για την κοινωνία μας, ενώ έχουν τις ίδιες ανάγκες, αξίζουν την ίδια υποστήριξη, εκπαίδευση και υποδοχή στην κοινωνία.

Ένας από τους οργανισμούς, που ανέλαβαν την όχι πολύ εύκολη αποστολή να υποστηρίξουν τα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες από το Ιράν, το Ιράκ, το Μαρόκο, τη Συρία και άλλες χώρες με στρατιωτικές συγκρούσεις, είναι το Reachout Foundation.

«Αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες, όχι μόνο διοικητικές, αλλά και με την έλλειψη υποστήριξης στην εκμάθηση βουλγαρικής γλώσσας, γιατί δεν υπάρχουν ακόμη προσαρμοσμένα προγράμματα, που στρέφονται στα παιδιά πρόσφυγες, που φτάνουν στη Βουλγαρία και πρέπει να μάθουν τη γλώσσα σε ένα καλό επίπεδο, για να μπορούν να καταλαβαίνουν την ύλη στο σχολείο» - εξηγεί η Κριστίνα Γκολογκάνοβα, διευθύντρια του ιδρύματος.

«Τα παιδιά αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες να παρακολουθούν εξωσχολικά μαθήματα και για αυτά πολιτιστικο-εκπαιδευτικές δραστηριότητες σπάνια προσφέρονται. Γι’ αυτό κατά την περίοδο Νοεμβρίου 2021 – Ιουνίου 2022 για αυτή την πιο ευάλωτη ομάδα στη βουλγαρική κοινωνία ξεκινά το σχέδιο «Η μαγεία της κυανοτυπίας – συμπληρωματική δημιουργική εκπαίδευση μέσω παιχνιδιού», το οποίο χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ταμείο «Πολιτισμός». Οι διοργανωτές εργάζονται με 15 πρόσφυγες και μετανάστες σε σχολική ηλικία.

«Όταν αρχίσαμε το σχέδιο, θέλαμε να παραδώσουμε τις γνώσεις μας για τη μεταξοτυπία σε ανθρώπους που χρειάζονται επάγγελμα» - λέει η Ναντέζντα Γκεοργκίεβα, ιδρύτρια του Sito Studio – βασικός μάνατζερ του σχεδίου. – «Αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν τόσο μεγάλα παιδιά, που να μάθουμε να δουλεύουν με αυτή την τεχνική, γι’ αυτό αποφασίσαμε ότι η κυανοτυπία θα είναι πολύ πιο κατάλληλη και πιο εύκολη για τους μικρότερους.»

Με τη βοήθεια διάσημων βουλγάρων φωτογράφων οι νεαροί δημιουργοί έμαθαν περισσότερα για τη φωτογραφία ως τέχνη και πιο συγκεκριμένα για την κυανοτυπία – παλιά φωτογραφική διαδικασία, κατά την οποία στο χαρτί βάζουμε χημικές ουσίες και στη συνέχεια το εκθέτουμε σε άμεσο ηλιακό φως, για να γίνουν όμορφα μπλε αποτυπώματα.

«Το πιο ενδιαφέρον ήταν η φωτογραφία, που έπρεπε να κάνουμε σε πορτρέτο» - λέει η 11χρονη Ριμάς από τη Συρία. Στη Βουλγαρία είναι μόλις από 5 χρόνια και είναι ήδη η καλύτερη από όλους τους μαθητές στην 4^η τάξη στο σχολείο της, με άριστους βαθμούς στις απολυτήριες εξετάσεις βουλγαρικής γλώσσας και μαθηματικών. Η Ριμάς ονειρεύεται να γίνει οδοντίατρος και είμαστε πεπεισμένοι ότι την περιμένει λαμπρό μέλλον στο επάγγελμα αυτό.

Η 10χρονη Καρίν από το Ιράν, με τη σειρά της, ονειρεύεται να γίνει κτηνίατρος. Έχει υψηλές επιδόσεις στο σχολείο και πάρα πολλούς φίλους.

«Στη Βουλγαρίας είμαι 1 έτος τώρα, μου ήταν δύσκολο να συνηθίσω και το πιο δύσκολο μου ήταν να μάθω να μιλάω βουλγαρικά» - λέει το κορίτσι.

Στα εργαστήρια συμμετέχουν και τρία παιδιά από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Η Ζλάτα από την Ουκρανία είναι 9 χρονών και πηγαίνει σε βουλγαρικό σχολείο.

«Στη Βουλγαρία πιο πολύ μου αρέσει το βουνό. Συνηθίζω με τα βουλγαρικά, αλλά δε μιλάω πολύ καλά. Έκανα λεύκωμα. Μας έδωσαν διάλυμα και φύλλα, τα εξέθεσα στον ήλιο και έγιναν αυτές οι φωτογραφίες» - είπε το κορίτσι.

Κατά τη διάρκεια του σχεδίου τα παιδιά έλαβαν ασπρόμαυρες φωτογραφικές μηχανές, με τις οποίες αποτύπωσαν την καθημερινότητά τους στη Βουλγαρία, και έτσι μας επέτρεψαν να αγγίξουμε τη ζωή τους και να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτιά τους.

Η φωτογραφία είναι κοντά στο επάγγελμα, που έχει επιλέξει ο 18χρονος Ιρανός Άρσια.

«Νιώθω καλά στη Βουλγαρία, θα τελειώσω σχολείο και θα σπουδάσω σε Πανεπιστήμιο. Θα ήθελα να σπουδάσω εσωτερική διακόσμηση. Για ενάμιση χρόνο έμαθα τη γλώσσα, αλλά όχι επαρκώς καλά για ζωή και εργασία, πρέπει να μαθαίνω και να καταλαβαίνω περισσότερα», θέτει στόχους ο νεαρός.

Οι ιστορίες των παιδιών προσφύγων και μεταναστών έχουν ειπωθεί σε χειροποίητα μίνι-βιβλία, πορτρέτα και φωτογραφίες. Μπορείτε να τα δείτε μέχρι τις 7 Ιουλίου στην έκθεση «Η μαγεία της κυανοτυπίας» στο Ινστιτούτο «Γκαίτε» της Βουλγαρίας.

Φωτογραφίες: Facebook/studio.sito, Ντεσισλάβα Σέμκοφσκα

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα