Η νέα, 5η κατά σειρά, υπηρεσιακή κυβέρνηση που διόρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρούμεν Ράντεφ, μετά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες της 48ης Βουλής να σχηματίσει τακτική κυβέρνηση, άρχισε να εκτελεί τα καθήκοντά της.

Στο κατώφλι των πέμπτων κατά σειρά πρόωρων κοινοβουλευτικών εκλογών, μέσα στην τελευταία διετία, η κοινωνιολογική εταιρεία Exacta δημοσίευσε τα αποτελέσματα δημοσκόπησής της σχετικά με την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι από την 4η Φεβρουαρίου, η αποδοκιμασία ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από την υποστήριξη. Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 46 και 72% στους ερωτηθέντες 1050 ενήλικες σε 70 οικισμούς. Η δυσπιστία, η κούραση και ο θυμός είναι εμφανείς στις απαντήσεις της δημοσκόπησης που πραγματοποίησε και η ΒΕΡ, σχετικά με την άποψη των πολιτών για την 48η Εθνοσυνέλευση.

«Τους αποχαιρετώ με ανακούφιση γιατί δεν κατάφεραν τίποτα. Είμαι απογοητευμένος που πρέπει να πάμε ξανά σε εκλογές, που μάλλον δεν θα είναι οι τελευταίες».

Σε ότι αφορά στις προσπάθειες μεταρρύθμισης του Εκλογικού Κώδικα και την αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης, η κοινή γνώμη είναι κατηγορηματική:

«Το κάνουν γιατί κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με τα εκλογικά του αποτελέσματά. Μετά αρχίζουν οι κόντρες μεταξύ των κομμάτων, που δεν τους επιτρέπει να ενωθούν ούτε καν σε κοινές προτεραιότητες για τη χώρα».

Ο πολιτικός επιστήμονας Αντόνιι Τοντορόφ λέει ότι: «Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις είναι η μόνη συνταγματική διέξοδος εφόσον το κοινοβούλιο δεν μπορεί να αναδείξει τακτική κυβέρνηση. Οι κριτικές στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι πολύπλευρες – από το ότι αλλάζει τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της Βουλγαρίας, μέχρι το ότι ακολουθεί υπερβολικά τις πολιτικές της Δύσης. Αλλά αυτό είναι μέρος της πολιτικής διαδικασίας. Είναι πιο εύκολο να επικρίνεις μια υπηρεσιακή κυβέρνηση επειδή είναι ουδέτερη και κρατά ίσες αποστάσεις από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Η σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης παρέμεινε σχεδόν ή ίδια με την προηγούμενη, με μόνη εξαίρεση τον υπουργό Πολιτισμού. Ο Αντόνιι Τοντορόφ χαρακτήρισε αυτή την αλλαγή ως την καλύτερη επιλογή σε σύγκριση με τις ριζικές αλλαγές στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου.

Ο πολιτικός επιστήμονας Ίβο Ιντζόφ, υποστηρίζει ότι παρά τις αποφάσεις ορόσημα που έλαβε στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η 48η Εθνοσυνέλευση παραμένει στην ιστορία, πάνω απ' όλα, με την απόφαση της να επιστρέψει το χάρτινο ψηφοδέλτιο και αλλαγές στον Εκλογικό Κώδικα.

«Το τελευταίο πιθανότατα θα οδηγήσει σε κάποια ελαφρά αύξηση των ψήφων του GERB και του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, πιθανόν και του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Θα αυξηθούν επίσης τα άκυρα ψηφοδέλτια αλλά και τα λάθη στην καταμέτρηση των ψήφων. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι απίθανο να επιτρέψει σε μία πολιτική δύναμη να κυριαρχήσει στη νέα σύνθεση της επόμενης Εθνοσυνέλευσης. Ο νικητής θα χρειαστεί να σχηματίσει ένα συνασπισμό για να σχηματίσει κυβέρνηση», υποστηρίζει ο Ίβο Ιντζόφ.

Σε ό,τι αφορά τις προεκλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, ο Ιντζόφ είναι κατηγορηματικός ότι: «Οι προσπάθειες ενοποίησης της Αριστεράς θα καταλήξουν σε αποτυχία, γιατί η πολιτική ζωή αυτών των μικρών κομμάτων και κινημάτων έχει παγώσει εδώ και πολύ καιρό και δεν προσφέρουν σαφείς πολιτικές εναλλακτικές. Στην παρούσα φάση, το ΒΣΚ παραμένει η κύρια δύναμη σε αυτό το πολιτικό φάσμα, ό,τι κι αν εννοούμε Αριστερά στη Βουλγαρία. Ο ενδεχόμενος συνασπισμός μεταξύ του «Συνεχίζουμε την αλλαγή» - ΣΤΑ, και της «Δημοκρατικής Βουλγαρίας» - ΔΒ, έχει τη δυνατότητα να τους αναδείξει σε πρώτη πολιτική δύναμη, μετά τις εκλογές, αν φυσικά δεν τσακωθούν για τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς και οι αντιθέσεις στις σχέσεις της Βουλγαρίας με τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, δεν πρέπει να υποτιμηθούν ως παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα των εκλογών. Οι συλλογή υπογραφών για τη διενέργεια Δημοψηφίσματος με θέμα την «Προεδρική δημοκρατία» και τη «διατήρηση του βουλγαρικού εθνικού νομίσματος», μπορούν να αυξήσουν τα αποτελέσματα των κομμάτων που τα διοργανώνουν.

Ο κοινωνιολόγος Παρβάν Συμεόνοφ υπογραμμίζει ότι: «Ο ριζοσπαστικός ή λαϊκίστικος τύπος ψηφοφορίας, μπορεί να ελπίζει σε ένα πιο σοβαρό αποτέλεσμα σε αυτές τις εκλογές. Αν υπάρχει ριζοσπαστική απειλή, μπορεί να υπάρξει περισσότερη σοφία στα κεφάλια των κυρίαρχων κομμάτων. Αν κλιμακωθεί ο πόλεμος είναι πιο πιθανό να προτιμήσουμε να έχουμε έναν πιο σταθερό τύπο κυβέρνησης στη Βουλγαρία».

Είναι πολύ πιθανό οι εκλογές της 2ας Απριλίου, η διοργάνωση των οποίων θα κοστίσει στο κράτος 87,7 εκατομμύρια λέβα, να μην οδηγήσουν σε διέξοδο από τον πολιτικό λαβύρινθο στον οποίο βρίσκεται η Βουλγαρία. Ωστόσο μένει να φανεί, το αν όλα εξαρτώνται από την προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες και τη βούλησή τους να ξεπεράσουν την οργή και τη δυσπιστία απέναντι στους πολιτικούς.

Επιμέλεια: Ιωάν Κόλεφ

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης

Φωτογραφίες: Άνι Πετρόβα, bgnes