Τα στρατεύματα του Ισραήλ εξακολουθούν να συσσωρεύονται κοντά στη Λωρίδα της Γάζας εν αναμονή της χερσαίας επίθεσης κατά των μαχητών της Χαμάς. Τρομερός είναι ο πόλεμος στα μάτια των Βουλγάρων που βλέπουν την εξέλιξη των γεγονότων από την πρώτη γραμμή. «Το Ισραήλ ενταφιάζει τους νεκρούς, διεξάγει πόλεμο σε μερικά μέτωπα. Υπάρχει κύμα διαμαρτυριών και διαδηλώσεων σε παγκόσμια κλίμακα. Το αίσθημα είναι ότι η σύγκρουση βγαίνει από το περιφερειακό του πλαίσιο. Είναι ανησυχητικό» - λέει η Τεοντόρα Ασέρ, περιγράφοντας στη ΒΕΡ την κατάσταση δέκα ημέρες περίπου μετά «τη μεγαλύτερη τρομοκρατική ενέργεια στην ιστορία του Ισραήλ». Εκείνη η ίδια επισκέφτηκε ένα από τα σημεία πρόσβασης στη Λωρίδα Γάζα, όπου είδε την υπερρεαλιστική εικόνα:  

«Ίσως πλέον 100 χιλιάδες άτομα εκκενώθηκαν από τους οικισμούς κοντά στη λωρίδα από ισραηλινή πλευρά. Από την πλευρά της Γάζα είναι περισσότερα από 2 εκατομμύρια, που επίσης εκκενώνονται – άνοιξε μπροστά τους ανθρωπιστικός διάδρομος, στον οποίο ο πληθυσμός της πόλης Γάζας και του βόρειου μέρους της λωρίδας να κατευθυνθεί στα νότια προς τον ποταμό Γάζα. Από την ισραηλινή πλευρά – ο άμαχος πληθυσμός στα εδάφη, που ήταν άμεσος στόχος της επίθεσης, συμπεριλαμβανομένων και δύο πόλεων, εκκενώθηκε. Τώρα εκεί είναι στρατιωτική ζώνη, που είναι άδεια και έρημη – η εικόνα είναι υπερρεαλιστική. Στα βόρεια – σε ακτίνα δράσης 4 χιλιομέτρων η περιοχή κηρύχθηκε κλειστή στρατιωτική ζώνη, στην οποία δεν υπάρχει πρόσβαση και ο ντόπιος πληθυσμός περνά μεγάλο μέρος του χρόνου του σε καταφύγια βομβών. Αυτό που συμβαίνει στο εθνικό έδαφος του Ισραήλ είναι κάτι πρωτόγνωρο – όλος ο λαός είναι συσπειρωμένος και είναι σας ένα.»

Άλλη Βουλγάρα – η γραφίστας Παλόμα Λάντσμαν – επίσης μοιράζεται τις εντυπώσεις της για την εξαιρετική συσπείρωση της Κοινωνίας των Πολιτών στο Ισραήλ:

«Τα καταστήματα άδειασαν όχι γιατί δεν υπάρχουν προμήθειες, αλλά γιατί όλος ο λαός του Ισραήλ αγόρασε όλα, για να τα στέλνει στους στρατιώτες και στους ανθρώπους που πηγαίνουν στο μέτωπο.»

Η Βουλγάρα μεγαλώνει την κόρη της στο Τελ Αβίβ και δεν έχει πρόταση να εγκαταλείπει το Ισραήλ.

«Εδώ μεγάλωσε η κόρη μου – εκείνη πέρασε από τον Στρατό και είμαστε πλέον μέρος της ζωής του Ισραήλ. Παραμένει μόνο η μεγάλη αγάπη μου για τη Βολυγαρία, που επισκέπτομαι κάθε στιγμή που μπορώ, αλλά τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή – οι άνθρωποι συσπειρώνονται σε τέτοιες καταστάσεις.»

Η κυρία Λάντσμαν δε διατηρεί συνεχή επαφή με τη βουλγαρική κοινότητα στο Τελ Αβίβ, αλλά παρακολουθεί τις πληροφορίες από τη Βουλγαρική Πρεσβεία εκεί, μαζί με τις υπόλοιπες επίσημες πηγές πληροφοριών – τα ΜΜΕ δε σταματούν να εργάζονται.

«Εδώ είναι αρκετά καλά ρυθμισμένο το ενημερωτικό σύστημα και από παντού μπορείς να λάβεις πληροφορίες. Οι Βούλγαροι με διπλή υπηκοότητα, που είναι περισσότεροι – δε θεωρώ ότι σχεδιάζουν να επιστρέψουν. Μάλλον προς τη Βουλγαρία ταξιδεύουν τουρίστες που δεν μπορούν να μείνουν εδώ. Νομίζω ότι όλα είναι οργανωμένα – εγώ τουλάχιστον ξέρω ότι ανακοινώνουν ελεύθερες πτήσεις, προσφέρουν τη δυνατότητα να αγοραστούν εισιτήρια για διάφορες αεροπορικές εταιρείες και προσφέρουν λεπτομερείς πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Βουλγαρικής Πρεσβείας. Δε βλέπω πανικό. Βεβαίως, από καθαρά ψυχολογική άποψη για έναν Βούλγαρο που δεν γνωρίζει αυτή την πραγματικότητα, αυτό είναι σοκ.»

Η ένταση από τις πρώτες επιθέσεις της Χαμάς στον άμαχο πληθυσμό του Ισραήλ δεν έχει κοπάσει, λέει η Παλόμα Λάντσμαν και περιγράφει τη νυν ζωή:

«Μένουμε σε ένα διαμέρισμα σε μία από τις καλές συνοικίες της πόλης – έστω και να μην είναι πρωτεύουσα, στην πραγματικότητα το Τελ Αβίβ είναι η μεγαλύτερη πόλη, όπου έχει συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Στις πολυκατοικίες μας έχουμε ειδικά θωρακισμένα δωμάτια, στα οποία μπορούμε να κρυφτούμε. Είναι πολύ δύσκολο, επειδή από ψυχολογική άποψη αυτό σε ενοχλεί – βάζεις εφαρμογή στο τηλέφωνό σου, για να σε προειδοποιεί, όπου μένεις. Είναι τρομακτικό» - λέει η Βουλγάρα.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα τραυματική για τα παιδιά:

«Είναι τρομακτικό! Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο τραύμα είναι αυτό που αφήνει ο πόλεμος, γιατί τα παιδιά είναι σαν σπασμένα λουλούδια που δεν μπορούν όλη τη ζωή τους να βγάλουν αυτόν τον πόνο και αυτό το άγχος από μέσα τους.»

Συνεντεύξεις: Ντιάνα Ντόντσεβα, ΒΕΡ-«Χοριζόντ»

Επιμέλεια: Ελένα Καρκαλάνοβα

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Φωτογραφίες: BTA, BGNES