Το Μανχάταν είναι το σημαντικότερο από τα πέντε δημοτικά διαμερίσματα της Νέας Υόρκης. Είναι ουσιαστικά ένα νησί στην συμβολή του ποταμού Χάντσον (δυτικά) και του ποταμού Ίστ (ανατολικά) λίγο πριν τις εκβολές του πρώτου στον Ατλαντικό.

Το να κολυμπήσει κανείς γύρω από την νήσο του Μανχάταν για μια μέρα είναι ο πιο μακρύς ρυθμισμένος αγώνας κολύμβησης σε ανοιχτά νερά και διεξάγεται από το 2016. Η διαδρομή έχει μήκος 47 χλμ. και είναι γνωστή σαν «Οι 20 γέφυρες». Φέτος στον αγώνα, που διεξήχθη τον Οκτώβριο, έλαβαν μέρος 104 κολυμβητές από διάφορες χώρες. 

Μεταξύ τους ήταν και ο Μαρίν Γκριγκόροβ από το Πέτριτς. Ο Μαρίν ζει στις ΗΠΑ εδώ και 17 χρόνια και δεν είναι επαγγελματίας αθλητής. Είναι μέλος του ερασιτεχνικού κλαμπ κολυμβητών «The Sandy Hook Sunrise Swimmers» και μαζί με τα υπόλοιπα μέλη κάθε πρωί, ακόμα και τον χειμώνα, κολυμπούν στα κρύα νερά του ωκεανού.

«Πρώτα κολύμπησα 3, μετά 5 και στην συνέχεια 7 χλμ. λέει ο Μαρίν στο Ράδιο Βουλγαρία. Συνειδητοποίησα ότι όταν έβγαινα από το νερό δεν ήμουν λαχανιασμένος και είχα ακόμα δύναμη. Με συμβούλευσαν να δοκιμάσω να συμμετάσχω σε κολυμβητικούς μαραθώνιους, έτσι δήλωσα συμμετοχή στον αγώνα κολύμβησης γύρω από την νήσο του Μανχάταν. Είμαι ο πρώτος Βούλγαρος που συμμετέχει σ’ αυτόν τον αγώνα. Τον τελευταίο χρόνο προπονούμουν κάθε μέρα πριν πάω στην δουλειά, 6 μέρες την εβδομάδα, 5 φορές σε πισίνα και μια φορά σε ανοιχτή θάλασσα. Έναν μήνα πριν τον αγώνα άρχισα να κολυμπάω 10 με 12 ώρες την ημέρα. Δεν έχω σπόνσορες και κολυμπάω για ευχαρίστηση».

Λίγο πριν τον αγώνα στην περιοχή έβρεχε καταρρακτωδώς. Η πόλη πλημμύρισε και τα νερά γέμισαν σκουπίδια. Αυτό δεν έκανε τον Μαρίν να αποσυρθεί. Συμμετείχε στον αγώνα και κολύμπησε 8 ώρες και 20 λεπτά διασχίζοντας 3 ποτάμια που στις εκβολές τους είναι παλιρροιακά ρεύματα του Ατλαντικού Ωκεανού και σ’ αυτό το τμήμα τους είναι αλμυρά. Πρόκειται για το  East river, το Harlem river και το Hudson river που είναι ένα από τα μεγαλύτερα στις ΗΠΑ.

«Αυτός ο γύρος του Μανχάταν δεν είναι απλώς αγώνας, λέει ο Μαρίν. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, για μια διαφορετική ματιά προς αυτήν την μοναδική πόλη που έχει 20 εντυπωσιακές γέφυρες. Ναι, το νερό είναι κρύο, κολυμπάς κάποιες στιγμές ενάντια στο ρεύμα, κουράζεσαι μέχρι θανάτου αλλά δεν είναι απλά μια σωματική δοκιμασία, δοκιμάζεται και η ψυχή σου. Όταν βγήκα από το νερό ήμουν παγωμένος και ελαφρύτερος με 5 κιλά. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να αγκαλιάσω την ομάδα από βοηθούς που όλη την ώρα με παρακολουθούσαν με μια βάρκα σύμφωνα με τους όρους του αγώνα. Έπειτα όσο ήμουν ακόμα μέσα στο νερό ανέμισα την βουλγάρικη σημαία στην οποία έχω ράψει και το οικόσημο του Πέτριτς. Ένιωθα αδύναμος, εξαντλημένος αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία για μένα εκείνη την στιγμή. Και αμέσως γεννήθηκαν στο μυαλό μου καινούριες ιδέες. Τώρα θέλω να διασχίσω κολυμπώντας την Μάγχη που χωρίζει την Αγγλία από την Γαλλία και το στενό του Γιβραλτάρ που χωρίζει την Ισπανία από το Μαρόκο. Έχω καταθέσει αίτηση συμμετοχής και ελπίζω να με εγκρίνουν. Αποδείχτηκε ότι δεν είναι τόσο εύκολο να συμμετάσχεις σε έναν τέτοιο αγώνα. Για κάποιους από αυτούς η αναμονή φτάνει τον ένα χρόνο γιατί οι θέσεις είναι πλήρεις. Εγώ όμως είμαι υπομονετικός».

Δείτε ακόμα:

• Ο Πέταρ Στόιτσεβ πρώτος στο αγώνισμα 1 μίλι στην λίμνη Χιόβσγκιολ

Κείμενο: Βενέτα Νικόλοβα

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα