Ως τις 17 Μαρτίου στον πολιτιστικό χώρο «Μπομπίνα» στην Σόφια παρουσιάζεται η φωτογραφική έκθεση «Ποτάπιανε: Τιά» (Βύθισμα: Εκείνη) της φωτογράφου Γιοχάνα Τραγιάνοβα. Πρόκειται για 9 παζλ από 20 φωτογραφίες πολαρόιντ το καθένα. Η έκθεση είναι ένα είδους μελέτης της θηλυκότητας. Κάθε παζλ αποτελεί αφηρημένο πορτραίτο λουλουδιού αλλά οι φωτογραφίες δεν παύουν να έχουν δύναμη και χρώμα.
Οι πτυχές και τα στρώματα δημιουργούν αντιστοιχίες και δίνουν μια προοπτική που ισορροπεί ανάμεσα στην κίνηση και την ακινησία, την εγγύτητα και την απόσταση, την τρυφερότητα και την σκληρότητα. Την ατμόσφαιρα της έκθεσης συμπληρώνουν οι ηχητικές εικόνες που δημιουργεί ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός και πιανίστας του συγκροτήματος «The Gentlemen», Ντεγιάν Τσβιατκόβ. Η έκθεση είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της καλλιτέχνιδας με τους επιμελητές από την κοινότητα «Тhe Artist at Play».
«Τελείωσα «Δραματουργία» το 2014 στην Εθνική Σχολή Θεατρικής και Κινηματογραφικής Τέχνης στην Σόφια, λέει για το Ράδιο Βουλγαρία η Γιοχάνα. Έπειτα συνέχισα να έχω ανάγκη να διηγούμε ιστορίες αλλά το έκανα μέσα από εικόνες. Έχω μέσα μου φιλοσοφικές ιδέες. Εμπνέομαι από τον ιμπρεσιονισμό. Η τέχνη μου είναι πολύ προσωπική και φωτίζει μέρη του εσωτερικού μου κόσμου. Το βασικό μου θέμα είναι η εύθραυστη ανθρώπινη ψυχή. Η τέχνη μου είναι αφηρημένη γιατί προσπαθώ να μεταδώσω συναίσθημα. Με ενδιαφέρει ο θεατής να ερμηνεύει το έργο μου και όχι να παρατηρεί κάτι συγκεκριμένο μέσα σε κάδρο. Όταν έγινα μητέρα συνειδητοποίησα ότι η γυναίκα σ’ αυτήν την περίπτωση γίνεται κομμάτια και ταυτόχρονα μένει ακέραιη. Με τις συγκεκριμένες φωτογραφίες ήθελα να αποτυπώσω τις γυναικείες διαθέσεις, τις αισθήσεις της, τις αντιλήψεις της. Η προσωπικότητα της γυναίκας είναι συγκινητική. Η γυναίκα είναι συνέχεια μοιρασμένη σε χίλια μέρη. Χωρίς όμως να είναι χαοτική. Δίνεται εξ ολοκλήρου και φτάνει τα όριά της. Αγαπάει με χίλιους τρόπους. Τον συντροφό της, τα παιδιά της, την δουλειά της, κάθε λεπτομέρεια από την ζωή της. Η γυναίκα είναι πολύ δυνατή. Μπορεί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα για την αγάπη της. Ταυτόχρονα στιγμιαία, αστραπιαία, περνάει από ένα συναίσθημα σε άλλο – από τρυφερή γίνεται σκληρή και το αντίθετο. Ειδικά όταν πρέπει να προστατεύσει το παιδί της. Ταυτόχρονα η γυναίκα είναι και αντικείμενο αγάπης, έρωτα και πάθους. Ο ερωτευμένος άντρας την έχει ανάγκη και την θέλει μόνο για τον εαυτό του».
Η Γιοχάνα πιάνει τις γρήγορες εναλλαγές και μεταμορφώσεις της γυναίκας. Το κάνει όμως μέσα από βοτανικές λεπτομέρειες, μέσα από ένα πέταλο λουλουδιού, μέσα από μια απόχρωση.
«Όταν φωτογραφίζω ένα λουλούδι αναπόφευκτα μπαίνω στο εσωτερικό του και πρόκειται για μια πολύ ερωτική σχέση ανάμεσα στον φωτογράφο και το άνθος, λέει εκείνη. Όπως εγώ βγάζω το πέπλο μου για να αποκαλύψω την προσωπικότητά μου έτσι το λουλούδι μας αποκαλύπτει τα μυστήριά του. Οι μορφές είναι άπιαστες. Το αγαπημένο μου λουλόύδι είναι η κάλλα η οποία είναι δηλητηριώδες φυτό αλλά χρησιμοποιείται και ως αντίδοτο αν σε δαγκώσει φίδι. Από την άλλη χρησιμοποιώ χημικά και φυσικά στοιχεία για να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες. Χρησιμοποιώ απορρυπαντικό πιάτων αλλά και παντζάρια. Παραμορφώνω τις φωτογραφίες, κάνω τις μορφές ασαφείς για να δυσκολέψω τον θεατή και να τον ωθήσω να στραφεί προς τον ίδιο του τον εαυτό. Επιθυμώ ωα θέσω σε λειτουργία την φαντασία του».
Η πρώτη έκθεση της Γιοχάνα υλοποιήθηκε το 2018 και ονομάζονταν "Ονειρεύομαι". Η δεύτερη υλοποιήθηκε το 2020 και λεγόταν "Κομμάτι γης". Το 2023 παρουσίασε έργα της στο Βουλγάρικο Πολιτιστικό Ινστιτούτο στην Βουδαπέστη στο πλαίσιο της έκθεσης "Εύθραυστες".
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Από την 1 η Δεκεμβρίου στην Βουλγαρία κυκλοφορεί δίγλωσσο παιδικό βιβλίο για χρωμάτισμα, στα βουλγάρικα και τα αγγλικά, με τον τίτλο «Ιστορία των κούκερι». Συγγραφέας του είναι η Τσβέτα Καλέινσκα η οποία ζει εδώ και 16 χρόνια στις ΗΠΑ. Το..
Στις 16 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε ο Μιχάιλο Παραστσούκ – ο ουκρανός γλύπτης, που δημιούργησε αρχιτεκτονικά στοιχεία από τη διακόσμηση κάποιων από τα πιο επιβλητικά κτήρια στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Η πορεία του ξεκίνησε από το χωριό Βαρβαρίντσι (τότε..
Ο Βεσελίν Ντιμάνοφ- σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Η ηθική είναι το καλό» έγινε ο Εθνεγέρτης της Χρονιάς 2024. Η ταινία του μιλάει για τον δικηγόρο και πανεπιστημιακό καθηγητή Κριστιάν Τάκοφ, του οποίου τα λόγια και το προσωπικό παράδειγμα θα μείνουν για..