Πριν περίπου 40 χρόνια οι βουλγαρικές ορθόδοξες κοινότητες στην Δυτική και Μέση Ευρώπη ήταν συγκεντρωμένες σε μερικές μόνο πόλεις, αλλά μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και τον πολλαπλασιασμό της βουλγαρικής διασποράς οι εκκλησιαστικές κοινότητες άρχισαν να αυξάνονται.

Από την αρχική πρόθεση μέχρι την θεμελίωση μιας νέας βουλγαρικής εκκλησιαστικής κοινότητας σε κάποια πόλη περνούν χρόνια, για να βρεθεί ιερέας και ναός της ενορίας.

«Στο εξωτερικό, στην Γερμανία και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, έχουν διαμορφωθεί εκκλησιαστικές κοινότητες, οι οποίες αναζητούν πνευματική φροντίδα. Για αυτό αναλαμβάνουμε την ευθύνη να ταξιδεύουμε, ώστε να περιποιούμαστε αυτούς τους ανθρώπους, εξηγεί ο πρωθιερέας Τσόλο Κριβάτσκοβ. Στην αρχή μερικοί συμπατριώτες μας απλώς μαζεύονται για τις λειτουργίες. Με τον καιρό, αρχίζει να αναπτύσσεται σ αυτούς η επιθυμία να έχουν τακτικές λειτουργίες στον τόπο που ζουν, το δικό τους ναό και δικό τους ιερέα. Σιγά-σιγά, με δωρεές και με τη βοήθεια των μεταναστευτικών οργανώσεων και της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ανάπτυσσονται και ανεξάρτητοι ναοί".

Ένας από αυτούς είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου πρίγκιπα Μπορίς του βαπτιστή, ο οποίος γίνεται πνευματικό σπίτι για τους Ορθόδοξους Βούλγαρους στο Βερολίνο και την περιοχή.

Αρχικά, οι θείες λειτουργίες στη βουλγαρική γλώσσα στην πρωτεύουσα της Γερμανίας πραγματοποιούνταν στην αίθουσα της πρεσβείας μας εκεί, ενώ σήμερα οι συμπολίτες μας συγκεντρώνονται στο ναό κάθε Κυριακή και στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.

Ο πρώτος ιερέας που χειροτονήθηκε για την Επισκοπή Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης το μακρινό 1994 και σήμερα εμφανίζεται ένας από τους τρεις ιερείς στον καθεδρικό ναό του Αγίου πρίγκιπα Μπορίς του βαπτιστή, είναι ο Λυμπόμιρ Λεοντίνοφ.

«Στις αρχές της δεκαετίας του 90, όταν άρχισαν οι ανακαινίσεις και η επισκευή του ναού στο Βερολίνο υπήρχε μια πολύ δυνατή βουλγαρική φοιτητική κοινότητα», θυμάται ο ιερέας. Αγόρια και κορίτσια, με όλο τους τον ενθουσιασμό, έρχονται και βοηθούν στην εκκλησία με την καθαριότητα και όλες τις εργασίες ανακαίνισης. Αποκομμένοι από τους γονείς τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους, σε μια μακρινή χώρα, αναγνωρίζουν τους ιερείς του ναού ως τους πιο κοντινούς ανθρώπους, ως τους πατέρες τους.» Οι Βούλγαροι ιερείς αργότερα βάπτιζαν και τους εκλεκτούς τους ξένους και τα παιδιά τους.

«Αυτοί οι άνθρωποι είναι εδώ για κάποιο χρονικό διάστημα, εξελίσσονται, αλλά αν η σχέση με αυτούς συνεχίζεται, και αυτό είναι έτσι, τότε είμαστε πλούσιοι», λέει ο πατέρας Λεοντίνοφ. «Απλώσαμε τα χέρια μας σε όλους, ο καθένας μπορεί να έρθει σε εμάς, να προσευχηθούμε μαζί ο ένας για τον άλλο και να γίνουμε μέρος της κοινότητάς μας», λέει ο πατέρας Λυμπόμιρ και προσθέτει ότι και σήμερα στην βουλγαρική κοινότητα στην γερμανική πρωτεύουσα δεν υπάρχουν μόνο Βούλγαροι, αλλά και Πολωνοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Ουκρανοί, Ρουμάνοι…

«Η κοινότητά μας στο Βερολίνο συγκεντρώνει αυτούς τους ανθρώπους, που μερικές φορές είναι πάρα πολλοί. Άλλες φορές δεν είναι τόσοι πολλοί, γιατί η καθημερινή ζωή μας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία είναι πολύ εντατική αυτή τη στιγμή», προσθέτει τα λόγια του ιερέα ο Χρίστο Μπέροβ, ενός από τους πιο μακροχρόνιους και αφοσιωμένους χριστιανούς και επίτροπος στην Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Κοινότητα στο Βερολίνο. «Προσπαθούμε να απλώσουμε το χέρι στους ανθρώπους, να τους ηρεμήσουμε, να τους δώσουμε ελπίδα και πρωτίστως να ακολουθήσουμε τον Χριστό – τον Σωτήρα μας, που να μας καθοδηγήσει προς την σωτηρία των ψυχών».

Ο Χρίστο Μπέροβ σημειώνει με ικανοποίηση ότι μεταξύ της εκκλησιαστικής κοινότητας και των αντιπροσώπων της βουλγαρικής πολιτείας στην γερμανική πρωτεύουσα υπάρχει καλή και παραγωγική συνεργασία. Μιλά με ευγνωμοσύνη για την υποστήριξη που παρέχουν ο Βούλγαρος Πρέσβης στο Βερολίνο Γρίγκορ Ποροζάνοβ και ο επικεφαλής του Βουλγαρικού Πολιτιστικού Ινστιτούτου Μπόρισλαβ Πετράνοβ. Αυτοί παραβρίσκονται στη θεία Λειτουργία στο ναό, οργανώνουν εκθέσεις εικόνων και σειρά άλλων εκδηλώσεων, οι οποίες τρέφουν το βουλγαρικό πνεύμα και κάνουν τους συμπατριώτες μας να είναι περήφανοι που είναι Βούλγαροι. Και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι αυτή που συγκεντρώνει κάτω από τους θόλους της τα διασκορπισμένα παιδιά της Βουλγαρίας και διατηρεί την ταυτότητά τους.

Συντάκτης: Ντεσισλάβα Σέμκοβσκα

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Φωτογραφίες: ΒΤΑ, Νταρίνα Γκρίγοροβα, Βουλγαρική ορθόδοξη κοινότητα στο Βερολίνο

Δείτε επίσης:

• Οι πρώτες ορθόδοξες λειτουργίες στην Βουλγαρική γλώσσα στο Βερολίνο τελέστηκαν στην πρεσβεία μας