E Enjtja e Madhe është një nga dy ditët e Javës së Madhe që lyejmë vezët për Pashkët. Tradita dikton që këtë detyrë të rëndësishme ta marrë përsipër gruaja më e moshuar në familje dhe veza e parë të lyhet gjithmonë me ngjyrë të kuqe. Sipas Kishës Ortodokse, ngjyra e kuqe është simbol i gjakut të Krishtit dhe vuajtjeve, të cilat ai përjetoi në Kryqin e Shenjtë. Nga pikëpamja folklorike veza zgjidhet si personazhi kryesor rreth të cilit formohet festa, pasi lidhet me diellin, jetën dhe pjellorinë. Thyerja e guaskës së tij perceptohet si një çlirim nga prangat e të vdekshmit.
Ka dhe një traditë interesante që lidhet me fëmijët dhe të rinjtë në shtëpi. Për t'i mbrojtur nga syri i keq dhe fatkeqësia, faqet e tyre fërkohen me vezën e parë të kuqe ende të ngrohtë. Më pas mbahet përpara ikonës së shtëpisë derisa të zëvendësohet me një të re vitin e ardhshëm.
Në dekorimin e vezëve të Pashkëve, bullgarja vendos gjithë aftësinë, sensin estetik dhe traditën e saj. Koleksioni më i madh i vezëve të pikturuara ruhet në Muzeun Historik të Velingradit. Piktorja unike nga qyteti Maria Mallçeva ka kërkuar dhe ka shpëtuar nga harresa modele të më shumë se shtatë dekadave më parë.
Çdo vit që kalon, shpiken teknika të reja për të dekoruar vezët e Pashkëve. Kështu, metodave tradicionale të ngjyrosjes me bojëra nga materiale natyrore ose në bazë kimike, dekorimit të tyre me stilolaps dylli etj., u shtohen disa teknika jo tradicionale, për të cilat mund të lexoni në botimin e vijueshëm nga koleksioni i Radio Bullgaria:
Shpresojmë t'ju kemi frymëzuar të krijoni vezë të bukura të lyera për të kurorëzuar festën tuaj me besim, gëzim dhe bukuri!
Lexoni edhe:
Përpilues: Ioan Kolev
Përgatiti në shqip dhe publikoi: Svetllana Dimitrova
Foto: BGNES, Muzeu Historik Velingrad
Të Premten e Madhe, Kisha kujton vuajtjet e mëdha të Jezu Krishtit, i cili me dëshirë të vet pranoi të gjykohej, të fshikullohej, të pështyhej, të poshtërohet, të rrihej me shuplaka dhe të shfaqej para popullit me mantelin për fyerje, me një..
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...
Të Mërkurën e Madhe kujtohet një nga ngjarjet e fundit para vuajtjeve shpëtimtare të Birit të Zotit për njerëzimin. Në pendimin e saj të sinqertë, një mëkatare arriti të hynte në shtëpinë ku po qëndronte Krishti dhe, duke dashur të tregonte..
Mot i kthjellët