Origjina e saj nga ana e babait është nga fshati Tërnava, në rajonin e Vracës. Gjatë një prej krizave të mëdha që shoqëruan kalimin e Bullgarisë drejt demokracisë dhe ekonomisë së tregut, prindërit e saj mbetën pa punë dhe u larguan jashtë vendit. Kalinka u shpërngul te gjyshja dhe halla e saj në qytetin Bjalla Sllatina. “Jam nga ajo gjeneratë që u rrit me gjyshen, gjyshin dhe hallën, në vend që të ishte me mamin dhe babin. Prandaj gëzohem për të gjithë fëmijët e vegjël që sot rriten nga prindërit e tyre” – ndan Kalinka Pançeva, drejtoreshë e shkollës bullgare të së dielës “Rodna Strjaha” në Qipro.

“E nisëm shkollën me rreth dhjetë fëmijë, sot janë dhjetëfish më shumë – vazhdon të na rrëfejë Kalinka Pançeva. – Kjo do të thotë që çdo vit numri i fëmijëve të regjistruar po rritet. E bashkë me këtë rritet edhe dëshira jonë për të qenë më afër tyre. Kështu hapëm edhe dy degë të tjera të shkollës. Sot, ajo tashmë ka tre ndërtesa – në qytetin Aradipu dhe në fshatrat Atienu dhe Ksillofagu, të gjitha në rrethin e Larnakës, në Qipron Jugore. Shkollat tona janë shumëfunksionale, dhe këtu nuk bëhet fjalë vetëm për edukim, por edhe për formimin e një komuniteti bullgar, që na ndihmon të ndihemi më afër atdheut. Ky është shtysa kryesore pse i regjistrojmë fëmijët tanë në shkollën bullgare. Dhe arsyeja tjetër, siç ju thashë, është shpresa që një ditë ata do të kthehen në Bullgari dhe do të vazhdojnë të zhvillohen atje.”

“E dini çfarë, shumë herë e kam pyetur veten se cila është Bullgaria në ëndrrat e mia, si do të doja të dukej ajo. Para së gjithash, do të doja të mbetej një vend demokratik dhe i pavarur, i udhëhequr nga njerëz ambiciozë, që e duan atdheun tonë – ashtu siç e do çdo emigrant që është larguar prej tij për të paktën 15 vjet. Besoj se një shtet i tillë, i dashur nga populli dhe i qeverisur nga njerëz të mirë, të rinj dhe me ambicie, patjetër që do të ketë një të ardhme të ndritur.”