Më 29 qershor, Kisha ka vendosur të kremtojë njëkohësisht kujtimin e Apostujve të mëdhenj Pjetrit dhe Palit, të cilët ajo i quan "kryeapostuj të parë" dhe "mësues të gjithësisë".
Të dy apostujt u përkushtuan shumë për përhapjen e Fjalës së Zotit, duruan shumë vuajtje dhe përndjekje, dhe në letrat e tyre na lanë trashëgimi rregullat themelore të fesë dhe jetës së krishterë.
Shën Pjetri ishte një nga 12 apostujt e Krishtit, vëllai i apostullit Andreu i Parëthirrur, një peshkatar nga brigjet e liqenit të Galilesë. Emri i tij hebraik ishte Simon, ndërsa "Pjetër" – që në greqisht do të thotë "gur" – ia vuri vetë Jezu Krishti. Apostulli Pjetër ishte një nga dishepujt më të dashur të Shpëtimtarit dhe e ndoqi Atë pa u ndarë deri në ditën e Ngjitjes së Tij në Qiell. Gjatë kapjes së Krishtit, Pjetri e mohoi Atë tri herë, por më pas u pendua me hidhërim të thellë.
Pas Rrëshajëve, Apostulli Pjetër predikoi në Palestinë, Azinë e Vogël, Greqi dhe vende të tjera. Ai shkoi në Romë gjatë përndjekjeve të perandorit Neron dhe u dënua me kryqëzim. Nga përulësia, me dëshirën e tij, u kryqëzua me kokë poshtë në vitin 67 – po në atë vit në të cilin edhe Apostulli Pali pësoi vdekjen martirike.
Shën Apostull Pali (nga latinishtja paulus – i vogël), me emrin e lindjes Savell, ndryshe nga Apostulli Pjetër, nuk ishte nga rrethi i dishepujve të drejtpërdrejtë të Krishtit. Ai ishte farise dhe, duke ndjekur frymën e judaizmit konservator, mori pjesë në përndjekjet kundër të krishterëve dhe në vrasjen e Shën Stefanit, martirit të parë të krishterimit. Në librin "Veprat e Apostujve" (kapitulli XI) rrëfehet se gjatë një udhëtimi për në Damask, Savell pa një dritë të jashtëzakonshme dhe dëgjoi zërin e Zotit nga qielli: “Savell, Savell, pse më përndjek? ... Unë jam Jezusi, të cilin ti po e përndjek.” Ky ishte një moment kyç që ndryshoi tërësisht jetën e tij. Ai u pagëzua dhe u bë përhapësi më i zjarrtë i fesë së krishterë. Ai predikoi në Antioki, Kilikia, Qipro, Galati, Efes, Athinë, Maqedoni, Korint, Spanjë dhe për këtë arsye quhet “apostull i paganëve”.
Rreth vitit 67, Pali u arrestua dhe u dërgua në Romë për t’u gjykuar. Më 29 qershor të po atij viti, ai vdiq si martir së bashku me Shën Pjetrin. Sipas traditës, koka e tij e prerë vazhdoi të lavdërojë Zotin, dhe në vendin ku ajo ra dolën tri burime uji – në vendin ku sot ndodhet manastiri “Tre Burimet” (Tre Fontane) pranë Romës.
Në figurën e apostullit Pjetër, Kisha sheh një njeri që u mohua nga Krishti, por që u pendua; ndërsa te Pali – një përndjekës i Krishtit që më pas u bë shërbëtori i Tij më i zjarrtë. Një shembull i fuqishëm dhe i vlefshëm për të gjithë ne.
Lexoni ë shumë nga koleksioni i Radio Bullgarisë:
Redaktoi: Ekipi i Radio Bullgarisë me ndihmën e Aleksandra Karamihalevës, kryeredaktore e "Gazetës së Kishës"
Përgatiti në shqip dhe publikoi: Svetllana Dimitrova
Foto: arkiv, pravoslavieto.com
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...
Të Mërkurën e Madhe kujtohet një nga ngjarjet e fundit para vuajtjeve shpëtimtare të Birit të Zotit për njerëzimin. Në pendimin e saj të sinqertë, një mëkatare arriti të hynte në shtëpinë ku po qëndronte Krishti dhe, duke dashur të tregonte..
E Marta e Madhe është një ditë për mësime dhe udhëzime morale përfundimtare. Në këtë ditë, priftërinjtë dhe hebrenjtë dëgjojnë fjalët udhëzuese të Birit të Perëndisë në tempull për herë të fundit. Atje, Jezu Krishti jep një shembull se si të jemi..
Pjesërisht me re
Mot i kthjellët