26 Ekim tarihinde, Ortodoks Kilisesi, IV yüzyılda Hristiyan inancı için hayatını feda eden Selanikli Aziz Dimitır’ı anmakta. Bulgar folklorunda Dimitrovden, zaman ve faaliyetler açısından dönüm noktası olarak tanımlanır. Aziz’in kışı getirdiğine inanılır. Kırmızı at üzerinde gelerek, sakalını sallayınca kar yağmaya başlar. Aziz Georgi Günü’nde işe alınan mevsimlik işçilerin işten çıkarıldığı ve tüm dönem için ücretlerini bu günde alırmış. Ardından bazıları nişanlanıp evlenir, bazıları ise yurt dışına gidermiş. Bu yüzen Dimitrovden tarla işçilerinin, çırakların, inşaatçıların bayramı olarak bilinir.
Halk inanışlarında Aziz Dimitır ve Aziz Georgi ikiz kardeştir ve yılı kardeşçe ikiye bölmüşlerdir. Georgi’ye yaz mevsimi, Dimitır’a ise kış mevsimi düşmüş. Aynı zamanda bazı rivayetlere göre Dimitır, Başmelek Mikail’in kardeşidir.
Dimitır, Dimitrina, Dimo, Dimka, Mitko, Mita, Mitra vs. isimleri olanlar isim gününü kutlar. Bu günde köylerde kurbanlar kesilir, büyük aile sofraları kurulur, uzun halaylar çekilir ve güzel halk şarkıları söylenir.
Bu güzel şarkılardan biri de Vılkana Stoyanova’nın repertuarından, basit bir hayat hikayesini anlatan “Dimitır Rano Podrani” ismini taşıyor.
Hazırlayan: Albena Bezovska
Çeviri: Bedriye Haliz
Kelime anlamı itibarıyla “dönmek, geri dönüş, dönüş yapmak, rücu etmek” anlamlarına gelen tövbe kavramı, dinî literatürde mezmûm/zemmedilen, yerilen, kötü ve olumsuz şeylerden vazgeçip övülen, güzel ve olumlu şeylere yönelmek şeklinde tarif edilmektedir...
Bugün Ortodoks Kilisesi, Meryem Ana’nın annesi Azize Anna’nın hamileliğini kutluyor . Tanrı doğuran bakire Meryem’in kutsal ebeveyni Aziz Yohakim ile Azize Anna’nın uzun yıllar boyunca çocukları olmaz . Kişisel acılarının yanı sıra, çocuk..
İslâm’da bir Müslümanın adı, kimliğinin önemli bir parçasıdır ve İslâm’ın değerlerini yansıtır. Peygamber Efendimiz, hayatı boyunca isimlerin önemine dair birçok tavsiyede bulunmuş ve isimlerin anlamlarının kişilik üzerindeki etkisine dikkat çekmiştir...
Kelime anlamı itibarıyla “dönmek, geri dönüş, dönüş yapmak, rücu etmek” anlamlarına gelen tövbe kavramı, dinî literatürde mezmûm/zemmedilen, yerilen, kötü..