«Ο Θαλάσσιος Άγιος», με τα ρούχα του πάντοτε βρεγμένα «ο βρεγμένος Άγιος Νικόλαος»... Αυτά είναι ονόματα της μεγάλης λαϊκής γιορτής Νικούλντεν, η οποία πάντα γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου. Στην ημερομηνία αυτή η εκκλησία τιμά τον Άγιο Νικόλαο τον Θαυματουργό. Ακόμη και στη διάρκεια της ζωής του ήταν γνωστός με τα θαύματά του, που συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατό του. Ο Άγιος Νικόλαος παραμένει στην ιστορία ως αγωνιστής κατά των αιρέσεων και του παγανισμού, αλλά σε ορισμένες εθνικές παραδόσεις, η εικόνα του φέρει τα χαρακτηριστικά των προχριστιανικών θεοτήτων. Στους βουλγαρικούς λαϊκούς θρύλους και δοξασίες ο Άγιος Νικόλαος έχει πολλά πρόσωπα - από νέο και όμορφο άνδρα με ασυνήθιστη σωματική δύναμη μέχρι έναν γέρο με μακριά λευκά γένια. Πιστεύεται ότι είναι προστάτης των ψαράδων, των ναυτών, του σπιτιού, της οικογένειας και των παιδιών, των εμπόρων κλπ. Ανεξάρτητα από την ηλικία του, που αναφέρεται στις λαϊκές δοξασίες, τα παραμυθία και τους θρύλους, έχει μεγάλα χρυσά φτερά, με τα οποία πετά πάνω από τις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από τα μεγάλα λευκά γένιά του ηλικιωμένου Αγίου Νικολάου πέφτει το πρώτο χιόνι. Η παροιμία λέει: «Σήμερα είναι η μέρα του, αύριο είναι το χιόνι του».

Την Ημέρα του Αγίου Νικολάου γίνονται προβλέψεις για το τι θα είναι ο καιρός την επόμενη χρονιά. Την ημέρα αυτή ετοιμάζονται τελετουργικό ψωμί και πίτα με ψάρι. Σε ορισμένες περιοχές έκαναν δύο τελετουργικά ψωμιά και μαγείρευαν κυπρίνο με πλιγούρι ή ρύζι. Μετέφερναν την τροφή στην εκκλησία, για να τα αγιάσει ο ιερέας, έκαναν ακόμα και κουρμπάνι.