Ο Άνγκελ Ντόμπρεφ είναι γνωστό όνομα στο σύγχρονο φολκλόρ μας. Η ζωή του, το επάγγελμα του και η αγάπη του για τη μουσική είναι απόλυτα αφιερωμένες στην γκαντούλκα. Η δημιουργική του δραστηριότητα συνδυάζει τα προσόντα ενός εμπνευσμένου οργανοπαίκτη, συνθέτη, ενορχηστρωτή, δημιουργού ορχηστρικών έργων, καθηγητή γκαντούλκα και οργανοποιού. Ήδη από τα παιδικά του χρόνια στη γενέτειρά του, το χωριό Γιάμνα, της περιοχής του Έτροπολε, ο Άνγκελ Ντόμπρεφ γοητεύεται όχι μόνο από τον ήχο της γκαντούλκα, αλλά και επιθυμεί να κατασκευάζει το μουσικό όργανο, ακολουθώντας τον δρόμο του παππού του. Σ’ αυτή την παιδική ανάμνησή του αφιερώνει το έργο του «Η γκαντούλκα του παππού μου».

Βήμα-βήμα αναπτύσσεται ως καλός οργανοπαίκτης. Από το 1982 ο Άνγκελ Ντόμπρεφ είναι και σολίστ της Ορχήστρας Δημοτικής Μουσικής της ΒΕΡ, όπου παίζει μέχρι και σήμερα. Στην επαγγελματική ορχήστρα αυτή δημιουργεί και ηχογραφεί πάνω από 400 έργα. Επίσης ιδρύει και συμμετέχει σε συγκροτήματα, στα οποία συνδυάζει την γκαντούλκα με φλάουτο, μαντολίνο, κοντραμπάσο και φωνή, αναζητώντας νέους συνδυασμούς ήχου. Τα πειράματά του ως συνθέτη δεν τον απομακρύνουν από την παραδοσιακή μουσική για γκαντούλκα. Είναι και δραστήριος παιδαγωγός - διδάσκει στα παιδιά στο Μέγαρο Παιδιών Σόφιας, επίσης στους φοιτητές του Πανεπιστήμιου Σόφιας. Έγραψε τα σχολικά βιβλία «Ας παίξουμε γκαντούλκα» (1^ο και 2^ο μέρος, μεταφρασμένα και στα αγγλικά) και «Μαθήματα γκαντούλκα». Από το 2015 είναι διδάκτορας στη διδακτική μεθοδολογία. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα διεθνή σεμινάρια, μαθήματα γκαντούλκα για ξένους, καθώς σε μουσικά πρότζεκτ με συναδέλφους του από διάφορες χώρες.

Ο 60χρονος Άνγκελ Ντόμπρεφ μοιράζεται την άποψή του για την αισθητική της γκαντούλκα, καθώς και αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια:

«Τα πρώτα βήματά μου ήταν στον πολιτιστικό σύλλογο στο Έτροπολε με τον πρώτο καθηγητή μου Βασίλ Σπιριντόνοφ, στη συνέχεια στο Εθνικό Σχολείο Φολκλορικών Τεχνών στο Κότελ, όπου μαγεύτηκα από την ομορφιά της παραδοσιακής μουσικής. Συνέχισα τις σπουδές μου στην Ακαδημία του Πλόβντιβ, όπου συνάντησα καλούς μουσικούς. Στην Ορχήστρα Δημοτικής Μουσικής της ΒΕΡ παίζαμε μαζί με τον Ατανάς Βάλτσεφ, όλοι είμαστε λάτρεις της τέχνης του. Ο ίδιος προσπαθούσε να ανεβάσει την γκαντούλκα, να τη συγκρίνει με το βιολί. Για τον εαυτό μου θα έλεγα ότι προσπαθώ να διατηρώ την παράδοση στη δημοτική μουσική για τις μελλοντικές γενιές.

Ο ήχος της γκαντούλκα συγκινεί την ανθρώπινη ψυχή - μπορεί να σε χαροποιήσει, να σηκωθείς να χορέψεις, αλλά και να σε δακρύσει. Συγκινεί την ανθρώπινη ψυχή, λέει ιστορίες με τον ήχο της, έτσι όπως δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο μουσικό όργανο.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα