Από την αρχή ήδη του Ρωσοτουρκικού Πολέμου στον ρώσικο στρατό κατατάχτηκαν 1600 γιατροί, πάνω από 3000 νοσοκόμες και 780 τραυματιοφορείς, οι οποίοι είχαν για αποστολή να οργανώσουν νοσοκομειακά τραίνα και φορητά ιατρεία. Στη Βουλγαρία έφτασε ο 67χρονος παγκοσμίως γνωστός χειρούργος, Νικολάι Ιβάνοβιτς Πιρόγκοφ, ο οποίος οργάνωσε τα στρατιωτικά νοσοκομεία της χώρας και πραγματοποίησε πάνω από 600 εγχειρήσεις. Μαζί του συνεργάζονταν άλλοι 300 καθηγητές, υφηγητές και βοηθοί από τις πανεπιστημιακές κλινικές της Ρωσίας, οι οποίοι εφάρμοσαν νέες μεθόδους θεραπείας και κατάφεραν να μειώσουν τη θνησιμότητα μεταξύ των στρατιωτών ως το χαμηλότερο ποσοστό για την εποχή – 10.8%.
Εδώ για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε αρτηριακή μετάγγιση αίματος, οι ασθενείς με λοιμώξεις θέτονταν σε απομόνωση, στους στρατιώτες έδιναν προφυλακτικά κινίνη για να αποφευχθεί επιδημία ελονοσίας και τα σπασμένα μέλη τους τα τύλιγαν σε γύψο. Φιλανθρωπική δραστηριότητα σημείωσαν πολλές κυρίες από αριστοκρατικές οικογένειες όπως η πριγκίπισσα Γκολίτσινα, η Μαρία Μιχάιλοβνα, αδερφή του πρίγκιπα Ντοντούκοφ-Κορσακόφ που συμμετείχε στον πόλεμο σαν στρατηγός του ιππικού, η κόμισσα Αικατερίνα Ιγκνάτιεβα, κόρη του κόμη Ιγκνάτιεφ, που υπήρξε πρέσβης της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη πριν τον πόλεμο και συμμετείχε στις μάχες σαν στρατηγός του πεζικού, η πριγκίπισσα Σαχόβσκαγια, η βαρόνη Γιούλια Βρέφσκαγια η οποία μαζί με άλλες 50 γυναίκες θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία των Βουλγάρων.
Οι βούλγαροι γιατροί που είχαν τελειώσει σε ρώσικα και ρουμάνικα πανεπιστήμια επίσης επέστρεψαν στην πατρίδα τους για να συμβάλουν στην Απελευθέρωσή της και μπήκαν στις σειρές του ρώσικου στρατού, αλλά και στο τότε σχηματισμένο βουλγαρικό στρατιωτικό εθελοντικό σώμα. Ο Κωνσταντίν Μπόνεφ, ο Σάβα Μίρκοφ, ο Κωνσταντίν Βεζένκοφ, ο Γκεόργκι Τσαριγκράντσκι για το θάρρος τους έλαβαν παράσημα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Για την σωτηρία των τραυματιών συνέβαλε και ο ντόπιος πληθυσμός με κάρα και υπηρετώντας σε νοσοκομεία και ιατρεία.
Συνήθως θυμόμαστε τις στρατιωτικές νίκες, αλλά η Βουλγαρία δεν ξεχνά και τους ήρωες με τις άσπρες ποδιές. Στη Σόφια βρίσκεται το μοναδικό μνημείο στην Ευρώπη, αφιερωμένο στους γιατρούς, τις νοσοκόμες και τους τραυματιοφορείς που έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για την ελευθερία μας. Στις 3 Μαρτίου, την ημέρα της Εθνικής Γιορτής της Βουλγαρίας, ντόπιοι και ξένοι έρχονται να καταθέσουν στεφάνια στο Μνημείο των Γιατρών, δίπλα στο Πανεπιστήμιο Σόφιας, όπου είναι σκαλισμένα 531 ονόματα ανθρώπων που υπηρέτησαν τον ευγενικό σκοπό της σωτηρίας της ανθρώπινης ζωής ακόμα και κατά τη διεξαγωγή σκληρών πολέμων.
Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Φωτογραφίες: αρχείο
Στο Περιφερειακό Ιστορικό Μουσείο του Γκάμπροβο εκτίθεται ένα ταπεινό, ορθογώνιο «χαρτάκι» με διαστάσεις 10 επί 15 εκ. Αυτό είναι το πρώτο βουλγαρικό χαρτονόμισμα – 20 λέβα με αριθμό 000001. Τυπώθηκε την 1η Αυγούστου 1885 στην Αγία Πετρούπολη και..
Η αποκατάσταση της βουλγαρικής κρατικότητας μετά από πέντε αιώνες οθωμανικής κυριαρχίας συνδέεται με την Εξέγερση του Απριλίου του 1876 και την Εσωτερική Επαναστατική Οργάνωση που ιδρύθηκε προηγουμένως από τον Βασίλ Λέβσκ ι. Μετά τη Συνθήκη του..
Στις 20 Ιουλίου (με το νέο ημερολόγιο) η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τον Άγιο Προφήτη Ηλία της Παλαιάς Διαθήκης. Ο λαός μας αποκαλεί την γιορτή Ιλίντεν και διηγείται τον εξής θρύλο: Όταν ο Θεός κατένεμε τον κόσμο, στον Άγιο Ηλία έπεσαν τις..