Μέσα στον πρώτο μήνα της Βουλγαρικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Ιανουάριο, το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα κατέθεσε ψήφο μομφής, επικαλούμενο την αποτυχία της πολιτικής της 3ης κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Μπόικο Μπορίσοφ, σε ό, τι αφορά στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Τώρα, τον τελευταίο μήνα της Προεδρίας, η ίδια πολιτική δύναμη κατάθεσε νέα ψήφο μομφής για την κυβερνητική πολιτική στα θέματα ασφάλειας. Τον Ιανουάριο η ψήφος απέτυχε, πράγμα που, πιθανόν, θα συμβεί και τώρα.

Και τον Ιανουάριο, και τώρα, το Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, υποστήριξε το ΒΣΚ, αλλά οι ψήφοι τους δεν ήταν αρκετοί για να περάσει η ψήφος μομφής. Το κόμμα «Βούληση» του επιχειρηματία Βεσελίν Μάρεσκι πήρε στάση αναμονής, αλλά ο κυβερνητικός συνασπισμός, του κόμματος GERB και του συνασπισμού «Ενωμένοι Πατριώτες», είναι κατηγορηματικά ενάντια στην επιτυχία της μομφής. Σε αντίθεση με τον κυβερνητικό συνασπισμό, η αξιωματική αντιπολίτευση του «ΒΣΚ για τη Βουλγαρία» δεν είναι τόσο ενιαία και πρόσφατα αποφάσισε να αποκλείσει από τις τάξεις της την Αγροτική Ένωση «Αλεξάνταρ Σταμπολίσκι», η οποία ζητά την ανεξάρτητη συμμετοχή της στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και συμβιβασμούς με την κυβέρνηση σχετικά με ορισμένα ζητήματα.

Οι βασικές θέσεις, πάνω στις οποίες θα διεξαχθεί η κοινοβουλευτική συζήτηση, είναι «προ-ανακοινωμένες». Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι Σοσιαλιστές άφησαν να εννοηθεί ότι κατηγορούν την κυβέρνηση για παραίτηση από τις υποχρεώσεις της να εξασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών και την προστασία των συνόρων της χώρας, με τη μεταβίβαση της ευθύνης, για την ασφάλεια των πολιτών, σε ιδιωτικές εταιρείες, μετά από «μυστικές» συμφωνίες με τους Ευρωπαίους ηγέτες και ότι αυτό θα βλάψει τη χώρα.

Το GERB χαρακτήρισε σαν λαϊκισμό και σπέκουλα τις κατηγορίες των Σοσιαλιστών, απέρριψαν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς περί μυστικών συνομιλιών και απέδωσαν τις κριτικές σε ζήλια που προέρχεται από τις κυβερνητικές επιτυχίες. Οι Ενωμένοι Πατριώτες δήλωσαν ότι το ΒΣΚ δεν έχει σοβαρά επιχειρήματα για τον τομέα «Ασφάλεια», ότι κατέθεσε την ψήφο μομφής για να σηματοδοτήσει το τέλος της Βουλγαρικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι η κοινωνία δεν έχει διάθεση να αλλάξει την κυβέρνηση.

Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί, ποιος είναι ο λόγος, εφόσον είναι εκ των προτέρων γνωστό ότι οι ψήφοι της αντιπολίτευσης δεν είναι αρκετοί, για να ανατρέψουν την κυβέρνηση και με δεδομένο ότι τα επιχειρήματα των αντίπαλων κομμάτων είναι ήδη γνωστά, που γίνεται αυτή η συζήτηση και η διαδικασία; Σχολιάζοντας την προηγούμενη ψήφο μομφής, επισημάναμε ότι στη Βουλγαρία χρησιμοποιείται σαν ένας τρόπος για να δοθεί μια μεγαλύτερη οξύτητα ή να έρθουν ξανά στην επικαιρότητα ορισμένες θέσεις των πολιτικών δυνάμεων, γεγονός που αναγνωρίζουν και οι ίδιες.

Βασική επιδίωξη της αντιπολίτευσης, αυτή τη φορά, φαίνεται να είναι η υποβάθμιση των θετικών εκτιμήσεων και της επιτυχίας της Βουλγαρικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το επιχείρημα αυτό σίγουρα θα μπορούσε να αμφισβητηθεί, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι η σειρά των συχνών και άσκοπων καταθέσεων ψήφου μομφής, άρχισε να γίνεται κουραστική. Σε ολόκληρη τη σύγχρονη ιστορία της Βουλγαρίας, μέχρι σήμερα, ούτε μια ψήφος μομφής δεν είχε επιτυχία. Τη μόνη φορά που έπεσε κυβέρνηση, καταψηφισμένη από το Κοινοβούλιο, δεν είχε ζητήσει η αντιπολίτευση ψήφο μομφής, αλλά η κυβέρνηση της Ένωσης Δημοκρατικών Δυνάμεων είχε ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Μεταξύ των Βουλγάρων κερδίζει έδαφος η επιθυμία να μπει τέλος στην παράδοξη πρακτική, κατά την οποία το αποτέλεσμα των ψήφων μομφής δημιουργεί ψήφους εμπιστοσύνης.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης