Το Ντούρμπαν βρίσκεται στην ακτή του Ινδικού Ωκεανού και έχει 3 εκ. κατοίκους οι οποίοι έχουν καταγωγή από όλο τον κόσμο. Η Αγγελίνα ζει εκεί με την οικογένειά της εδώ και δυόμιση χρόνια και πλέον αισθάνεται σαν στο σπίτι της. Η πόλη είναι όμορφη και οι άνθρωποι φιλικοί, έχει και πολλούς τουρίστες. Αυτό που οδήγησε εκεί την Αγγελίνα, τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά (7 και 4 χρονών) είναι το περιπετειώδες τους πνεύμα. Ήθελαν να δουν από κοντά την όμορφη φύση της μαύρης ηπείρου.

«Η Ν.Αφρική αλλάζει, λέει εκείνη. Ακόμα δεν είναι σαφής η θέση της στον κόσμο σαν οικονομική δύναμη. Τώρα η πανδημία δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Στην αρχή όταν ήρθα δυσκολεύτηκα να βρω δουλειά.

Έχω τελειώσει σκηνοθεσία κινηματογράφου αλλά εδώ δεν κάνουν ταινίες. Στην Βουλγαρία 10 χρόνια κάναμε διασκεδαστικά προγράμματα για την τηλεόραση αλλά εδώ ήμουν άλλη μια ξένη στην ουρά των ανέργων. Σήμερα κιόλας το να είσαι λευκός όχι μόνο δεν σου δίνει προτεραιότητα αλλά αντιμετωπίζεται και αρνητικά. Ευτυχώς ήξερα γερμανικά και τώρα διδάσκω σε ένα νηπιαγωγείο.

Εδώ οι άνθρωποι είναι ευγενικοί αλλά δεν έχουν παράδοση να συναντιούνται και να κάνουν παρέα. Δεν φτάνει αυτό η εγκληματικότητα είναι υψηλή και δεν μπορούμε να συναντιόμαστε καν με τους συμπατριώτες μας που είναι αρκετοί αλλά αποκομμένοι. Ο πόνος της κοινότητας είναι ότι δεν έχει βουλγάρικο σχολείο. Έχει σχολεία στην Πρετόρια που είναι η πρωτεύουσα και στο κοσμικό Κέιπ Τάουν αλλά για μας είναι μακριά. Μου λείπει το να πάω με φίλες για καφέ και να μαζευτούμε παρέα στην γειτονιά. Το να ζεις σε ξένη χώρα σε ωθεί να περιτριγυριστείς με όλα όσα σου θυμίζουν την πατρίδα.

Υφαίνω και προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου την γλώσσα μας και τα έθιμά μας. Θέλουμε κάποια στιγμή να επιστρέψουμε στην Βουλγαρία. Το σχέδιό μας ήταν να δούμε κάτι καινούριο και ενδιαφέρον και να επιστρέψουμε με πλούσιες εντυπώσεις. Θέλουμε να αφήσουμε και κάτι βουλγάρικο εδώ – θα είναι ωραίο αν καταφέρουμε να ιδρύσουμε βουλγάρικο σχολείο».

Αυτό που θυμίζει πολύ την Βουλγαρία στην Αγγελίνα είναι τα χελιδόνια και οι πελαργοί. Κάτω από την σκεπή του σπιτιού στο οποίο μένει στο Ντέρμπαν έχει μια χελιδονοφωλιά και όταν αυτά τα πουλιά ξεκινούν προς την Ευρώπη τους παραγγέλνει να δώσουν τα χαιρετίσματά της στην πατρίδα.

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο

Κείμενο: Γκεργκάνα Μάντσεβα

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα