Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1908, μετά από πέντε αιώνες υπό τον οθωμανικό ζυγό, η Βουλγαρία εμφανίστηκε και πάλι στον παγκόσμιο χάρτη. Η απελευθέρωση ήρθε στις 3 Μαρτίου του 1878, μετά το τέλος του Ρώσο-τουρκικού πολέμου, αλλά η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της ήταν μια μακρά διαδικασία για την οποία εργάστηκαν όλες οι κυβερνήσεις της μετά την απελευθέρωση. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Βερολίνου (Ιούλιος του 1878), το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας ήταν υποτελής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Βουλγαρία εξακολουθεί να είναι εξαρτημένη και δεν έχει δικαίωμα να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες.

30 χρόνια, αναζητούνται ευνοϊκές διεθνείς συνθήκες για την υπέρβαση αυτών των νομικών ρητρών, οι οποίες βαρύνουν τη Βουλγαρία, λέει ο ιστορικός Ακαδ. Γκεόργκι Μάρκοφ. Η αποφασιστική στιγμή έρχεται το καλοκαίρι του 1908, όταν έγινε η Νεοτουρκική Επανάσταση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Βουλγαρία, με πρωθυπουργό τον Αλεξάντερ Μαλίνοφ, αποφασίζει να επωφεληθεί από την Βαλκανική κρίση.

Σαν σήμερα, το 1908, ο πρίγκιπας Φερδινάνδος ανακήρυξε τη Βουλγαρία ανεξάρτητο Βουλγαρικό Βασίλειο. Η κήρυξη της Ανεξαρτησίας έγινε στην παλιά βουλγαρική πρωτεύουσα Τάρνοβο με ένα μανιφέστο που έγραψε ο πρωθυπουργός Αλεξάντερ Μαλίνοφ και εκφώνησε ο Φερδινάνδος κάτω από την αψίδα της εκκλησίας «Άγιοι Σαράντα μάρτυρες». Στη συνέχεια, το μανιφέστο διαβάστηκε ξανά από τον Αλεξάντερ Μαλίνοφ μπροστά στο λαό. Αυτή η πράξη απέρριψε ουσιαστικά τους τελευταίους δεσμούς με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

«... Προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του κράτους και η θέληση του λαού, με την ευλογία του Παντοδύναμου ανακηρύσσω την ενωμένη στις 6 Σεπτεμβρίου 1885 Βουλγαρία, ως ανεξάρτητο Βουλγαρικό Βασίλειο και μαζί με τον λαό μου πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η πράξη θα βρει την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων και τη συμπάθεια. Ολόκληρου του φωτισμένου κόσμου. Ζήτω η Ελεύθερη και Ανεξάρτητη Βουλγαρία! Ζήτω ο Βουλγαρικός Λαός! ", αναφέρεται στο Μανιφέστο.

Μετά από πολύπλοκες διαπραγματεύσεις, στις 6 Απριλίου του 1909 η ανεξαρτησία της Βουλγαρίας αναγνωρίστηκε επίσημα από την Υψηλή Πύλη. Με τον τρόπο αυτό η Βουλγαρία γίνεται ένα ανεξάρτητο κράτος.

Με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της 10ης Σεπτεμβρίου του 1998, η 22α Σεπτεμβρίου κηρύχθηκε επίσημη Εθνική Εορτή.