Më 15 gusht populli tonë nderon festën Fjetja e Hyjlindëses Mari. Ajo është një nga festat më të nderuara nëpër tokat bullgare, lidhur me nënën e Zotit–përkrahëse e lindjes, të amësisë dhe e cila dhuron jetë. Në qytetet ku ka kishë ose manastir, i cili mban emrin e Shën Mërisë, bëhen tubime të përgjithshme fshatare. Kudo përgatiten gjellë me mishin e kafshëve të cilët janë bërë kurban dhe pas kësaj gjella ju shpërndahet shumicës, të cilët janë mbledhur në oborrin e kishës.

Sipas legjendës, secili duhet të marrë nga kurbani festiv për shëndet ,gratë të cilat e nderojnë Shën Mërinë, si përkrahëse të amësisë e zbukurojnë ikonën e saj me lule dhe dhurata.

Festa Fjetja e Hyjlindëses Mari është e respektuar mjaft në fshatin Ovçarci rrethi i qytetit Dupnica. Më 15 gusht atë mblidhen që të gjithë banuesit e fshatit dhe shumë miq. Xha Kosta Kacarski, është mes banuesit më të respektuar në fshatin Ovçarci. Gjatë viteve 60 ai ka themeluar një grup për folklor autentik, ka qenë këngëtarë në korin e kishës, kurse sot e transmeton përvojën e vet më të rinjve.

“Në këtë festë vijnë njerëz nga e gjithë Bullgaria Jugperëndimore. Bëhet kurban  prej rreth 30 kazanëve. Festa është më e rëndësishme për ne , sepse nderohet nëna e Zotit, e cila ka lindur shpëtimtarin tonë Jesu Krishti. Ai na mbron për çdo gjë. Tek ne në Ovçarci nuk ka dhe nuk kujtoj të ketë pasur breshër, nuk ka anomali dhe thatësirë, të cilat ngjajnë nëpër vendet e tjera. Gjatë dimrit nuk ka dëbora të tilla të shumta, stuhi ose thatësirë. Njerëzit tanë janë shumë fetar dhe janë mirënjohës për mbrojtjen. Përgatitja për festën Shën Mëria e Madhe siç e quajnë akoma, fillon që nga dita e mëparshme, kur përgatitet kurbani. Në mëngjes më 15 gusht dita fillon me një shërbesë kishtare. Kur përfundon liturgjia e Shenjtë, kambana fillon të bjerë. Që të gjithë shkojnë tek paraklisi mbi fshat. Bëhet ceremonia e ujit të bekuar dhe prifti i spërkat njerëzit e pranishëm për shëndet. Pas kësaj fillon programi dëfryes me shumë këngë dhe valle. Festa vazhdon deri në darkë vonë. Luajnë, këndojnë, argëtojnë. Kjo është një nga festat më të mëdha për të gjithë botën e krishterë."

Thonë se jeta në fshat është monotone dhe tepër e thjeshtë, por kjo fare nuk është kështu. Në Ovçarci e duan fshatin e vet, sepse ai është i gjallë. “Ka shumë njerëz të rinj, fëmijë, të gjitha shtëpitë janë të reja dhe të bukura” - thotë Xhaxha Kosta dhe vazhdon tregimin e vet:

“Në fshat çdo gjë është shumë e gëzueshme, sepse njerëzit kanë dëshirë të këndojnë dhe të luajnë. Kemi shumë festa dhe pavarësisht nga mosha dhe unë marrë pjesë në to. Kjo më mban të gjallë dhe unë jam shumë i lidhur pas vendit dhe pas njerëzve. Tani ka shumë punë bujqësore, përpara mbillej duhanor tani mbillet grurë, kurse në kopshtet vendasit mbjellin speca,domate, fasule dhe çdo lloj kulturash të tjera të cilat lindin tek ne. Nëpër oborre ka shumë pemë frutore, tona është shumë e begatshme dhe pjellore. Folklori tonë është i lidhur me tokën, me traditat e popullit tonë, me hajdutët dhe me akoma shumë gjëra të tjera. Prandaj dhe këngët tona janë po kaq të larmishme kurse ne i zgjedhim kështu që të mund të tregojnë jetën nëpër krahinën tonë.”

Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva

Fotografi: Gergana Mançeva dhe BGNES