Për kishën tonë ortodokse, familja e krishterë është një tempull i vogël ku, nëpërmjet sakramentit të martesës, bekohet ngjizja, edukimi dhe mësimi i fëmijëve në fenë ortodokse. Në këtë familje të kishtare, burri dhe gruaja janë një e tërë dhe fëmijët janë dhuratë nga Zoti, i cili ua beson atyre për t’i përgatitur për Mbretërinë e Perëndisë.
Prindërit janë ata që i çojnë fëmijët e tyre në Tempullin e Zotit, ashtu si Joakimi dhe Ana sollën për herë të parë në Tempullin e Jerusalemit vajzën e tyre të shumëpritur Maria, nënën e ardhshme të Shpëtimtarit. Sipas Ungjillit, në hyrje të tempullit, Maria trevjeçare i ngjiti vet shkallët e pjerrëta, ku e priste kryeprifti Zakaria. Para syve të habitur të të pranishmëve, ai e çoi atë në Tabernakullin e ndaluar për gratë, vetë “Shën e Shenjtëve”, ku i caktoi asaj një vend për lutje. Kisha e kremton këtë ngjarje të rëndësishme si Paraqitja e Virgjëreshës - një nga 12 festat e Zotit gjatë vitit.
Jo rastësisht Kisha Ortodokse Bullgare në vitin 1929 zgjodhi këtë ditë për të nderuar familjen e krishterë dhe rininë studentore ortodokse. Kështu, simbolika e madhe shpirtërore e festës u kujtoi prindërve detyrimet e tyre morale ndaj fëmijëve – t’i rrisin ata në frymën e virtyteve të krishtera. Kjo ditë ishte një festë e vërtetë në të cilën fëmijët u liruan nga shkolla në mënyrë që të frekuentonin tempujt e Zotit së bashku me prindërit e tyre.
Në ditët e sotme, përditshmëria laike po i zhvendos gradualisht vlerat tradicionale patriarkale të kulturës sonë, të cilat shoqëria moderne percepton si rituale fetare që kanë kaluar kohën e tyre. Dhe nëse festa është në ditë jave, fëmijët shkojnë në shkollë dhe prindërit ndjekin orarin e tyre të punës. Edhe pse të rrallë, ka edhe mësues që i çojnë fëmijët në shërbim kishtar për të mbajtur në shpirt flakën e besimit.
Në mbrëmje, në tryezën modeste, familjet ortodokse mblidhen për të shënuar festën me bukë pa yndyrë, një gotë verë dhe peshk dhe për të ftuar Nënën e Zotit të sjellë paqe, dashuri dhe mirëkuptim në shtëpinë e tyre.
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...
Të Mërkurën e Madhe kujtohet një nga ngjarjet e fundit para vuajtjeve shpëtimtare të Birit të Zotit për njerëzimin. Në pendimin e saj të sinqertë, një mëkatare arriti të hynte në shtëpinë ku po qëndronte Krishti dhe, duke dashur të tregonte..
E Marta e Madhe është një ditë për mësime dhe udhëzime morale përfundimtare. Në këtë ditë, priftërinjtë dhe hebrenjtë dëgjojnë fjalët udhëzuese të Birit të Perëndisë në tempull për herë të fundit. Atje, Jezu Krishti jep një shembull se si të jemi..
Diell, re, shi, bubullime
Reshje me bubullima