Μετά το τέλος της επιστημονικής της σταδιοδρομίας στο πανεπιστήμιο "Πιέρ και Μαρία Κιουρί" στο Παρίσι η Ντιμιτρίνα αποφασίζει να γράψει σύντομη ιστορία της Βουλγαρίας στην γαλλική γλώσσα, που να χαρίσει στον γιό της, που έμενε στην Γαλλία από την ηλικία 4 χρονών. Ύστερα ο ίδιος σπούδασε στις ΗΠΑ, αλλά δυσκολεύονταν στο να διαβάζει και καταλαβαίνει τα ιστορικά βιβλία στα βουλγαρικά.

Με την τυπική για τον επιστήμονα ακρίβεια η κα Ασλανιάν μελέτησε τεράστια ποσότητα ιστορικής λογοτεχνίας. Με την ενθάρρυνση επιφανών Βούλγαρων ιστορικών το 2003 βγαίνει η μόνη μέχρι τώρα πλήρης ιστορία της Βουλγαρίας με τον τίτλο "Ιστορία της Βουλγαρίας από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας".

Ύστερα μαζί με τον σύζυγό της, τον μηχανικό πληροφορικής Ράφι Ασλανιάν, η Ντιμιτρίνα γράφει στα γαλλικά συλλογή βιογραφικών δοκιμίων για Βούλγαρους εθνεγέρτες, που αγωνίζονταν για την ελευθερία και την πρόοδο του βουλγαρικού λαού. Τα τελευταία δέκα χρόνια η κα Ασλανιάν έγραφε άρθρα για την ιστορία των βουλγαρικών πόλεων, ενώ μετά και για μεγάλους Βούλγαρους συγγραφείς, που δημοσίευε στα γαλλικά στο περιοδικό "Περιοδική ανασκόπηση της ζωής στη Βουλγαρία".

Λίγες ώρες πριν πάθει εγκεφαλικό, που την καταδίκασε σε σιωπή και ακινησία, η 91 χρονών Βουλγάρα έγραφε στο δωμάτιο του νοσοκομείου το τελευταίο της άρθρο στα γαλλικά, αφιερωμένο στον μεγάλο βούλγαρο συγγραφέα Γιορντάν Γιόβκοφ.

Βαθιά υπόκλιση στην μεγάλη φιλοπατρία και την ακούραστη ψυχική γενναιοδωρία αυτής της μεγάλης Βουλγάρας!

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα