Οι επιστήμονες προβληματίζονται και δεν μπορούν να βρουν ένα συγκεκριμένο όνομα με το οποίο να χαρακτηρίσουν τον αρχαίο σκεπαστό τάφο κοντά στο Πομόριε. Οι ντόπιοι τον αποκαλούν «κοίλο τύμβο» επειδή ήταν προσεκτικά καλυμμένος με χώμα, όπως οι τύμβοι των Θρακών. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι Τσέχοι αρχαιολόγοι Κέρελκαι Χέρμαν Σκόρπιλ επισκέφθηκαν την αρχαία Αγχίαλο, που σήμερα ονομάζεται Πομόριε, για να περιγράψουν τις τοπικές αρχαιότητες. Έφτιαξαν τα πρώτα σκίτσα του χώρου και με τις δημοσιεύσεις τους γνώρισαν την παγκόσμια κοινότητα με αυτό το ενδιαφέρον μνημείο.
Ένας μακρύς διάδρομος οδηγεί από την είσοδο σε ένα στρογγυλό θάλαμο με διάμετρο 11,60 μ., η οποία εκπλήσσει με την αρχιτεκτονική της. Οι τοίχοι της αίθουσας έχουν ημικυλινδρικό σχήμα. Στο κέντρο υπάρχει μια κοίλη στήλη που εκτείνεται προς τα πάνω και ενώνεται με τον εξωτερικό τοίχο. Πολλοί αρχιτέκτονες από όλο τον κόσμο μελετούν ακόμα τον τάφο ακόμα και σήμερα, για να αποκαλύψουν το μυστικό της ακρίβειας του θόλου, που κατασκευάστηκε στην περίοδο γύρω στον 2ο με 4ο αιώνα μ.Χ. Η κατασκευή είναι κυρίως από ασβεστόλιθο και τούβλα που συνδέονται με κονίαμα και οι κατασκευαστές του παραμένουν αξεπέραστοι μέχρι και σήμερα.
Όλα αυτά τα στοιχεία μαθαίνουμε από το άρθρο Ο αρχαίος θολωτός τάφος του Πομόριε, που παραμένει μυστήριο για περισσότερα από εκατό χρόνια.
Διαβάστε αυτό το άρθρο της συλλογής του Ράδιο Βουλγαρία για να ρίξετε μια ματιά πίσω από τους τοίχους του αρχιτεκτονικού αριστουργήματος του Πομόριε.
Επιμέλεια: Ελένα Καρκαλάνοβα
Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης
Σήμερα θα στρέψουμε την προσοχή μας σ’ ένα αριστουργηματικό τραγούδι από την περιοχή της Στράντζα. Η ιστορία του είναι δραματική όπως των περισότερων παραδοσιακών τραγουδιών γιατί η παραδοσιακή κοινωνία όπως ήταν εξαρτημένη από την φύση και τα..
Το χορευτικό δράμα ολοκληρώθηκε το 1940. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 4 Ιανουαρίου 1942 στην Όπερα Σόφιας υπό τη διεύθυνση του Ασέν Νάιντενοφ. Δημιουργός του λιμπρέτου και σκηνοθέτης ήταν ο Χρισάν Τσανκόφ, η χορογραφία ήταν της εξαιρετικά..
Επιμέλεια, μετάφραση και δημοσίευση: Σβέτλα Τόντοροβα Φωτογραφίες: ΒΕΤ, Ζντράβκο Πετρόφ