Çdo pranverë bëhemi dëshmitarë të lindjes magjike të jetës së re, e cila gjithmonë na habit me bukurinë dhe përsosmërinë e saj. Toka mbulohet me gjelbërim, farërat mbijnë, kurse nga qeporet e fjetura duken përsëri gjethet e luleve pranverore. Me këta shembuj natyra e rilindur sikur dëshiron të na tregojë se asgjë në këtë botë nuk vdes plotësisht, por vetëm kalon nga gjendja e qetësisë në etapën e zhvillimit. Jo rastësisht në stinën e rilindjes së natyrës të krishterët kremtojnë festën më të ndritshme – Ngjalljen e Krishtit. Pas vuajtjes dhe vdekjes në kryq, me të cilat lau mëkatet e njerëzimit, Jisu Krishti e mposhti vdekjen për të dhënë shpresë për jetën e përhershme. Kështu ai hapi rrugën e shpëtimit në një botë të re pa vuajtje dhe pa dhimbje. Me besimin në jetën e përhershme të krishterët e pranojnë më lehtësisht vdekjen dhe gjejnë forca për të kapërcyer vdekjen e të afërmve. Nga ana tjetër ideja për jetën pas vdekjes i detyron të bëhen të mirë dhe të përsosin shpirtin e tyre.
Nëpërmjet Ngjalljes së Krishtit çdo besimtar ka shansin të shpëtohet, thotë teologu Nikola Haxhiev dhe shton:
“Që të shpëtohemi është e nevojshme dëshira jonë të pastrohemi nga mëkatet. Shlyerja e mëkateve është një dhuratë e Zotit, nëpërmjet së cilës na jepen frytet e Shpirtit të Shenjtë, por për këtë është e nevojshme prania jonë. Zoti nuk e imponon shpëtimin, por na fton të shpëtohemi. Ne si besimtarë dhe si njerëz që e duan Zotin, bëjmë përpjekje shpirtërore që të lirohemi nga mëkatet tona personale, të cilat i bëjmë ndonjëherë pa dëshiruar në jetën tonë tokësore. Ngjallja e Jisu Krishtit është një provë se ky është fati i çdo qenieje të gjallë. Vdekja është vetëm një etapë e jetës së përhershme njerëzore, sepse njerëzit janë krijuar për të qenë të pavdekshëm. Që me lindjen tonë na jepet një pjesëz e pavdekshmërisë së Zotit, i cili na e dha nga vetvetja që të na bëjë të gjallë. Ne jemi paracaktuar jo për vdekjen, por për ngjalljen pas vdekjes.”
Në Bullgari, kur flasim për një person me fat të keq, shpesh themi: "Oh, çfarë Marko Totev është!". Por kush është në të vërtetë Marko Totev dhe si u bë emri i tij një përkufizim i njohur për një njeri, fati i të cilit vazhdon të dështojë?..
Ditën e Ungjillëzimit të Hyjlindëses përmbushet premtimi i Zotit për shpëtimin e shpirtit njerëzor nga mundimet e përjetshme të errësirës. Mesazhi i kësaj dite është se Zoti na do, thotë At Bozhidar Marinov nga Kisha e Sofjes "Lartësimi i Kryqit të..
Veliko Tërnovo krenohet me të kaluarën e tij të lavdishme, e cila është e koduar edhe në festën e qytetit, e lidhur me ditën e Dyzet Martirëve të Shenjtë – mbrojtësit shpirtërorë të kryeqytetit mesjetar. Në ditën e 40 ndjekësve të Krishtit (22 mars..
Pjesërisht me re
Vranësira të ndryshueshme mundësi për reshje shiu
Vranësira të dendura