Në botën e krishterë Lindja e Krishtit pranohet si një festë e shpresës, e cila lind për të përmbushur zemrat e besimtarëve me gëzim. Këtë ditë kotësia e përditshme ia lë vend festës familjare dhe njerëzve më të afërt me zemrën.

Në traditën ortodokse bullgare vigjilja e Lindjes së Krishtit – Nata e Buzmit festohet me një tryezë me gjella pa mish në një rreth të ngushtë familjar. Të heshtur të gjithë presin lindja e Jezusit, i cili besohet nga të krishterët si Biri i Perëndisë dhe Perëndia vetë e mishërua; zbritur në tokë për të shlyer mëkatet e njerëzimit, dhe për ta kthyer atë në shtëpinë e Perëndisë; për të bërë botën më të mirë me dashurinë e tij. Kjo është dashuria e cila do të ndryshonte edhe zemrën e hajdutit i cili e njohu Perëndinë në sytë e Shpëtimtarit dhe i kërkoi pendim.

Në thelb, festa u kushtohet fëmijëve që e perceptojnë botën me zemra të pastra dhe besim në mrekullitë. Janë ata që e shijojnë shumë festën dhe përfshihen aktivisht në përgatitjet dhe zbukurimin e shtëpisë. Nga rregullimi i lodrave në Pemën e Krishtlindjeve, brumosja e bukës me emërtimet dhe urimet - gjithçka simbolizon tërheqjen e mbrojtjes hyjnore.

• Nata e Buzmit, Lindja e Krishtit

Më shumë për simbolikën e festës së ndritshme mund të lexoni në botimin “Simbolet e Krishtlindjeve” nga koleksioni i Radio Bullgarisë.

Përpilues: Darina Grigorova

Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova

Foto: BGNES