Më 10 shkurt nderojmë Shën Harallmbin e Magnezisë, martir i besimit. Sipas traditës bullgare, kjo është një nga festat e fundit dimërore. Që nga ajo ditë, njerëzit fillonin të punonin tokën pasi dimri kishte ikur.

Martiri i shenjtë Harallambi jetoi në shekullin II në Magnezi të Azisë së Vogël, në një epokë persekutimesh të tmerrshme kundër të krishterëve. Ai ishte shumë i drejtë dhe madje gjatë jetës së tij ai e tregoi shenjtërinë e tij duke përhapur fjalën e Zotit. Ai ishte mbi 100 vjeç kur perandori mizor romak Septimius Severus e nënshtroi atë në tortura për të hequr dorë nga Krishti dhe e torturoi për gati 13 vjet. Harallambi ishte i fortë dhe i palëkundur dhe besimi i tij ia shëronte të gjitha plagët dhe çdo mëngjes ai gdhihej i padëmtuar.

Ndoshta për shkak të shërimit të tij të mrekullueshëm, njerëzit nderojnë Shën Harallambi, duke i dhënë atij rolin e shëruesit dhe kujdestarit të shëndetit. Në traditën popullore Shën Harallambi ruan nga murtaja, prandaj ai shpesh përshkruhet duke e mbajtur të mbyllur atë në një kavanoz. Për shkak të kësaj fuqie, shenjtori konsiderohet shenjt mbrojtës i mjaltit dhe bletarëve, të cilët festojnë festën e tyre profesionale më 10 shkurt.

• Për Shën Harallampin, murtajën dhe mjaltin

• Bletari – një specie njerëzore që nuk duhet të zhduket kurrë

Përpiloi: Gergana Mançeva

Përgatiti në shqip dhe publikoi: Kostandina Bello