"Η δραστηριότητα των ανθρώπων από το δίκτυο "Slow Food" είναι σύγχρονη τρυφερή επανάσταση – νόστιμη, αλλά ωστόσο επανάσταση", λέει ο πρωτεργάτης της ιδέας, Κάρλο Πετρίνι. Πριν λίγες μέρες ο ίδιος παρουσίασε στη Σόφια το βιβλίο του "Ωραίο, καθαρό, δίκαιο" - τα βασικά χαρακτηριστικά της τροφής, για τα οποία αγωνίζεται το παγκόσμιο κίνημα "Slow Food".

Είναι ωραία, επειδή είναι νόστιμη, καθαρή, επειδή παράγεται χωρίς βλάβες για την φύση και δίκαια, επειδή εκτιμάται η εργασία των ανθρώπων που παράγουν, επεξεργάζονται και διαδίδουν την τροφή. Σύμφωνα με τον κ. Πετρίνι, υποστηρίζοντας την ιδέα του "Slow Food", αντιτάσσεται κανείς στον καταναλωτισμό, την κερδοσκοπία με κάθε μέσο, την πεποίθηση, ότι μας επιτρέπεται να κάνουμε ότι θέλουμε προς ζημιά του περιβάλλοντος. "Είναι αντιλήψεις, εναντίων των οποίων πρέπει να αγωνιζόμαστε με επαναστατικό τρόπο. Χρειαζόμαστε τρυφερή επανάσταση", λέει ο Κάρλο Πετρίνι.

Στην διάρκεια αιώνων και χάρη στον κόπο πολλών ανθρώπων, η κουζίνα μετατράπηκε σε πλούτο και πολιτιστική κληρονομιά κάθε λαού, όπως τα αρχιτεκτονικά μνημεία, η γλώσσα, η μουσική. "Σε παγκόσμιο επίπεδο, όμως, αυτή η πολυμορφία κινδυνεύει να εξαφανιστεί", ισχυρίζεται ο κ. Πετρίνι. Ο ίδιος τονίζει, ότι ένα από τα βασικά καθήκοντα του "Slow Food" είναι να υπερασπίζει αυτήν την πολυμορφία, επειδή αυτή προσδίδει αξία στην τροφή.

Στην Βουλγαρία υπάρχουν περίπου 50 τροφές, που έχουν καταγραφεί στον κατάλογο των εξαφανιζόμενων. Στην ερώτηση τι μπορούμε να κάνουμε, για να βοηθήσουμε τους μικρούς παραγωγούς, απάντησε, ότι πρέπει να αγοράζουμε την παραγωγή τους. Με την επιλογή του ο καθένας γίνεται μέρος από την αλυσίδα συμπαραγωγών της τροφής, που καταναλώνει.

Στην Βουλγαρία το κίνημα "Slow Food" υπάρχει εδώ και 10 χρόνια και αποκτά όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα στην κοινωνία μας. "Είμαι περίεργος να δω πώς συμβιώνει η ιστορική κληρονομιά της βουλγαρικής κουζίνας με την σύγχρονη κουλτούρα", λέει ο Κάρλο Πετρίνι.

"Είναι σαφές, ότι όλοι μας είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γνωρίζουμε, ότι η κατάσταση της αγροτικής οικονομίας σ' αυτήν είναι πολύ βαριά. Τα τελευταία χρόνια τα βιομηχανικά εμπορεύματα και οι μεγάλες αλυσίδες διανομέων περιόρισαν τον πλούτο τοπικών προϊόντων και παραδοσιακών τροφών. Σ' όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το "Slow Food" εργάζεται για την ενίσχυση των ντόπιων οικονομιών, της αγροτικής παραγωγής, της αλιείας και της ζωοτροφίας. Οι ευρωπαίοι δεν θέλουν να χάσουν τον πλούτο τους γεύσεων. Παρατηρώ τώρα τελευταία, ότι οι νέοι έχουν ενδιαφέρον για την γη, για την βιολογική γεωργία. Το "Slow Food" εργάζεται, για να έχουν μέλλον αυτοί οι αγρότες. Την αλλαγή θα πετύχουμε μέσω εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών. Τα τελευταία μερικά χρόνια στην πόλη μου, Μπρα στην Ιταλία, δημιουργήθηκαν πάνω από 500 οπωρώνες και λαχανόκηποι στο πλαίσιο των σχολείων. Αυτός είναι τρόπος για τους νέους να έρθουν σε επαφή με την φύση, να δουν πώς παράγεται η τροφή. Το δίκτυο και η φιλοσοφία του "Slow Food" διαδόθηκε σε πάνω από 170 χώρες σ' όλο τον κόσμο. Μόνο στις ΗΠΑ τα μέλη μας είναι περίπου 100 000. Πρέπει να επανακτήσουν οι άνθρωποι το αίσθημα σχέσης με την γη. Ο βιομηχανικός κόσμος μας αποξένωσε απ'αυτήν".

Μία καθαρή βουλγαρική τροφή είναι το πράσινο τυρί της πόλης Τσέρνι Βιτ. Γι' αυτό το προϊόν μίλησε η Βεσισλάβα Ντιμιτρόβα, δραστήριος παράγοντας του κινήματος «SlowFood», Βουλγαρίας:

"Η παραγωγή πράσινου τυριού στο Τσέρνι Βιτ αποκαταστήθηκε χάρη στην συστηματική βοήθεια του κινήματος "SlowFood", αναφέρει ο Κάρλο Πετρίνι. "Το σλόγκαν του κινήματος στην Βουλγαρία, πρέπει να είναι "Αργή τροφή, αλλά με γρήγορες ενέργειες", επειδή οι αλλαγές στη χώρα μας είναι δυναμικές, ενώ οι μικροί παραγωγοί κάθε μέρα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Βασιζόμαστε στις μικρές κοινότητες, τα ΜΜΕ και τους επιστήμονες, για να αποκαταστήσουμε και διατηρήσουμε όσο είναι δυνατό την βουλγαρική συμβολή στην παγκόσμια ποικιλία γεύσεων".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα